Καλησπερα... ακουστηκε απο την αλλη ακρη,την γνωρισα αμεσως την φωνη του,τι κανεις,που ειναι η μανα σου?
Καλησπερα Νικο του απαντησα,στο νοσοκομειο ειναι,εδω και δεκα μηνες.
Αρχισε να κλαιει,και εγω δεν ειμαι καλα μου απαντησε....εχω καρκινο στο παχυ εντερο,εκανα εγχειρηση και περιμενω να κανω αλλη μια,συνεχισε με τον λυγμο κρυμμενο.
Αυτο ηταν..ο μεγαλος της ερωτας,δεκα χρονια μαζι,τοση ταλαιπωρια,τοση αγαπη,τοση απογοητευση,απο τοτε που εκεινος την αφησε για να παντρευτει καποια αλλη με...προικα...απο τοτε τελειωσε και η ζωη της,παραιτηθηκε απο ολα,απλα κοιτουσε να επιβιωσει,οπως μπορουσε.
Τι να πω εγω?
Περαστικα ειπα Νικο τι αλλο να πεις σε εναν ανθρωπο που θα μπορουσε να ηταν ευτυχισμενος και να ζησει μαζι της αλλα η κατασταση που επικρατουσε και η γνωμη των δικων του δεν τον αφησε.
Ειπαμε μερικα πραγματα ακομη,περαστικα και παλι του ειπα.
Να μου την φιλησεις και να της πεις οτι ισως δεν ξαναβρεθουμε...ειπε.
Θα ξαναβρεθουμε Νικο,θα ξαναβρεθουμε.
Καληνυχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου