Μια ομορφη μερα σε μια γκριζα εποχη

Γυρνωντας απο το νοσοκομειο κατεβηκα στο Γκαζι για εναν καφε με φιλους,η μερα σπανια σε ομορφια για τελη Οκτωβρη,ο ουρανος καταγαλανος,η θερμοκρασια τελεια,ο κοσμος πολυς εκει στην ομορφη πλατεια,ολα γεματα.

Η μητερα μου ειναι αρκετα καλυτερα,αρχιζει και αντιδρα περισσοτερο,ξεχναει οκ αναμενομενο αυτο,αλλα δεν εχει σχεση η εικονα της με την εικονα που ειχε απο την αδιαφορια στο ασυλο για νεκρους που ηταν πριν.

Σκεπτομαι την αλλη εβδομαδα να φυγω στο νησι για λιγες μερες,να βρω μια γυναικα να την περιποιειται,να φροντιζει να τρωει και να πινει νερο,το χρειαζομαι κι εγω αυτο το διαλλειμα,μακρυα απο το αγχος και την κουραση.

Σκεπτομαι ποσο καλυτερα θα ενοιωθα αν ειχα μια δουλεια,και ακουω τους γυρω μου να μιλανε για το ποσο ασχημη ειναι η κατασταση με τους ανεργους στην πολη που ζω,πως φτασαμε ως εδω,και τι θα γινει απο εδω και περα?
Οι εξαγγελιες δεν θα λυσουν το προβλημα,θα το χεοροτερεψουν,πολλοι ηδη δουλευουν ανασφαλιστοι,μια δουλεια και οτι να ειναι,παρακαλανε.
Εντυπωση μου εκανε χθες που τρωγαμε ενα σουβλακι στο γκαζι ποσοι ανθρωποι περνωντας ανοιγαν και εψαχναν τις πεταγμενες απο σουβλακια σακουλες,στην προσπαθεια τους να δουν εαν εχει μεινει κατι αφαγωτο μεσα,εντυπωση μου κανει που μαζευαν τα αδεια πακετα απο τσιγαρα για να δουν αν εχει κανενα τσιγαρο μεσα,ισως θα πρεπει να μην μου κανει εντυπωση πλεον αυτο,ισως ειναι η εικονα της αυριανης ημερας.

Το χειροτερο απο ολα ειναι οτι εσπασε ο δεσμος του πολιτη με τον  πολιτικο,κανενας δεν πιστευει πλεον οτι και να λενε αυτοι οι κυριοι,η εμπιστοσυνη εστω η ελαχιστη που υπηρχε εως τωρα τελειωσε.
Αδιεξοδο και για μενα αυτη η κατασταση,οκ εχω λιγα χρηματα στην ακρη,οταν τελειωσουν και αυτα πως θα ζησω?
Ισως αυτη η σκεψη μου δημιουργει τους εφιαλτες που με ξυπνανε μερικα βραδυα,επεσε και η ασθενεια της μητερας μου μαζι και ηρθε και εδεσε το γλυκο.

Το γεγονος ειναι και ολοι..πολυ η λιγο το καταλαβαινουμε οτι με τις πολιτικες που ακολουθουν οσι μας κυβερνουν δεν προκειται να καλυτερευσει τιποτα,τιποτα δεν εχει αλλαξει,ουτε η ασυδοσια,ουτε η μιζα,ουτε το φακελλακι,ουτε φυσικα οι δικες μας κακες συνηθειες.

Αν σαν λαος δεν αρχισουμε να ενδιαφερομαστε για τον διπλανο μας,αν δεν νοιαστουμε για την συμπεριφιρα μας,τις αντιδρασεις μας,αν μονο ο εαυτος μας εχει σημασια και οτιδηποτε αλλο ερχεται δευτερο.....

Τοτε μπορει να ειχαμε παρελθον,να εχουμε ενα δυσκολο παρων.....αλλα μελλον δεν βλεπω να εχουμε.