Της εκοψα ολα τα φαρμακα..θυμαμαι ειπε...θα πεθανει.
Και ομως δεν ηταν θελημα Θεου αυτο,ηταν αδιαφορια δικη του και των νοσηλευτριων μονιμων και πληρωμενων αποκλειστικων που φροντιζουν τους ασθενεις εκει.
Περασε πανω απο ενας μηνας και μισος,οταν μεταφερθηκε στην Παθολογικη κλινικη του ιδιου νοσοκομειου,αφυδατωμενη,σαν σκελετος,με σχεδον χαμενες τις αισθησεις.
Με τις πρωτες εξετασεις μαθαμε οτι ειχε ενα επικινδυνο μικροβιο"κλεψιελα"ειπαν και μπηκε σε απομονωση,με γαντια μασκες και ειδικη ποδια μπαιναμε να την δουμε,να την ταισω,να της πω δυο λογια καθε μερα.
Και καθε μερα το ιδιο,εκει απο κοντα,να προσπαθουμε ολοι μαζι,οι νοσηλευτριες,οι γιατροι,για συμπαρασταση απο κοντα και εγω.
Και να που αν και τοσο επικινδυνο το μικροβιο το καταπολεμησε και το σκοτωσε,και να που εχει διαυγεια....οσο μπορει,καποια πραγματα τα θυμαται αλλα οχι,ετσι ειναι η αννοια,αλλα.....
Δεν ηταν για να πεθανει η μητερα μου,οπως δεν θα ηταν για να πεθανουν και πολλοι αλλοι ασθενεις εκει μεσα,αλλα αν τους παρατησεις με την ασθενεια,με την αρνηση που εχουν λογω της ασθενειας...τοτε ποιος να τους κρατησει στην ζωη?
Εγκληματιες ειναι και θα το λεω εως οτου πεθανω τετοιοι γιατροι και νοσηλευτες,εγκληματιες κατα των ανθρωπων,ολων των ανθρωπων.
Καποια στιγμη ολοι θα φυγουμε απο αυτον τον κοσμο,ας ελπισουμε να ειμαστε σε χερια καποιων που θα μας βοηθησουν να το κανουμε με αξιοπρεπεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου