Καποια απο αυτα ειναι η βαση μας,απο εκει πιανομαστε,αυτα ακολουθουμε,με αυτα συνεχιζουμε.
Δεν ειμαστε ολοι ιδιοι,αλλοι διαλεγουν αλλους δρομους,αντιθετα προς αυτο που πιστευουμε εμεις.
Ενα απο οσα εμαθα ειναι να λεω την αληθεια ακομη και αν ειναι εις βαρος μου,δεν το ακολουθησα πιστα,ειναι αδυνατον,ομως το προσπαθησα,το καταφερα πολλες φορες,μου βγηκε και σε κακο τις υπολοιπες.
Παντα πιστευα οτι καποιος που λεει ψεμματα..οχι αυτα τα απλα τα ανωδυνα,ολοι λεμε τετοια....ειναι ανηθικος ανθρωπος,εχει κακο στο μυαλο του,δεν ειναι να τον εμπιστευεσαι.
Και ετσι οταν εκανα την μυνηση κατα των δυο κυριων....με μικρο καππα που με συκοφαντιες και ψευδη καταφεραν να με διωξουν απο την εργασια μου πιστευα οτι επρεπε να παρουν ενα μαθημα και να μην το ξανακανουν.
Και ομως..παρ'ολο που και στο δικαστηριο ειπαν ψεμματα,σε ολα,δεν μπορεσαν να αρθρωσουν ουτε μια αληθεια,παρ'ολο που το δικαστηριο αυτο το κερδισα τελικα παρα τα ψευδη τους.....
Ο εισαγγελεας αποφασισε οτι στην μυνηση που τους εκανα για ψευδομαρτυρια δεν ειχαν δολο σε οσα ειπαν και οτι απλα ειπαν την γνωμη τους.
Η γνωμη τους ομως με εκανε να χασω την δουλεια μου,η εταιρεια παρ'ολο που πληρωσε για να μην συνεχιστει η δικαστικη μαχη...δεν με ηξερε,εκεινες ειπαν οτι ειπαν και απολυθηκα,εκεινες σχεδιασαν,οργανωσαν και εκτελεσαν το σχεδιο εξοντωσης μου.
Τοσα χρονια εχουν περασει,το θυμαμαι ακομη σαν τωρα,που ηρθε η υπευθυνη δυκτιου και με παρακαλεσε να μην παω στην διοικηση να μιλησω και να εξηγησω τι συμβαινει στο καταστημα.
Θα σε παω σε αλλο καταστημα...ειπε,κανε υπομονη 2 μηνες,να περασει το Πασχα.
Και εγω εκανα πιστευοντας την,τετοιος μαλακας ημουν παντα.
Και μετα δυο μηνες ηρθε,με την απολυση μου στα χερια της......
Ωραιος τροπος να φερεσαι σε εναν συνανθρωπο σου,να τον πετας στον δρομο αδιαφορωντας αν εχει να ζησει η οχι.
Αυτο λοιπον ηταν η γνωμη τους κατα τον εισαγγελεα,γνωμη εχει ο καθενας μας και ειναι σεβαστη,αυτο που εγινε ομως δεν ηταν η γνωμη τους.....
Απλα φοβηθηκαν οτι θα τις εξεθετα και θα ειχαν προβληματα με την εταιρεια,κανονισαν να με συκοφαντησουν εκεινους τους δυο μηνες αναμονης.....και τα καταφεραν.
Και τι να κανει και η εταιρεια,υπερασπιστηκε τα συμφεροντα της,δεν ειναι καμια εταιρεια μικρη,και τι δεν θα ειχαν πει για μενα,ουτε που το φανταζομαι,δεν σκεφτηκαν ομως οτι με εδιωξαν και ανοιξαν εναν τεραστιο κυκλο ταλαιπωριας στην ζωη μου,που μαζι με την ασθενεια της μητερας μου με εχει φερει σε τοσο δυσκολο σημειο.
Κριμα που ειμαστε ετσι εμεις οι ανθρωποι,τουλαχιστον τα ζωα σκοτωνουν για τροφη,εμεις σκοτωνουμε τον αλλον απο πεισμα,μισος,ανευθυνοτητα.
Πληρωνεστε καλα κυριες μου?
Καθολου τυψεις εχουν περασει απο το μυαλο σας?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου