Ας είμαστε ρεαλιστές - το PSI δεν προχωράει - απαιτείται άλλη λύση

Όπως όλα δείχνουν το PSI δεν προχωράει καλά. Εξαρχής η αποτυχία του είναι προδιαγεγραμμένη.

Το PSI προκαλεί σημαντική ζημία στους ξένους ομολογιούχους, σαν διαδικασία είναι εθελοντικής φύσης και χρειάζεται για τη πραγματοποίηση της κεφάλαια ύψους περίπου 30 δις ευρώ περίπου που δεν υπάρχουν σήμερα στα ελληνικά δημόσια ταμεία.

Για να εξασφαλισθούν αυτά τα κεφάλαια η τρόικα μας ζητάει παραχωρήσεις που υπερβαίνουν αυτές που με ευκολία θα έκαναν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου (παραχώρηση δημοσιονομικής κυριαρχίας).

Με τυχόν υλοποίηση των προθέσεων της κυβέρνησης και των κομμάτων εξουσίας θα προκληθεί σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό κόστος. 
Τα κόμματα εξουσίας τρέμουν στη σκέψη τυχόν ανεξέλεγκτων εξελίξεων και το σώμα των εκλογέων βρίσκεται στα πρόθυρα κοινωνικής εξέγερσης.
Η τοποθέτηση στην πρωθυπουργία με ανορθόδοξες και μη προβλεπόμενες διαδικασίες από το Σύνταγμα ενός άχρωμου τεχνοκράτη με μειωμένα αρχηγικά αντανακλαστικά και αμφισβητούμενες ως ανύπαρκτες διαπραγματευτικές ικανότητες έκανε τα πράγματα χειρότερα.

Ας γίνουμε ρεαλιστές και ας το αποφασίσουμε.

Το πρόβλημα χρειάζεται άλλη λύση και άλλους διαπραγματευτές.

'Ετσι όπως έχουν τα πράγματα μία ανεξέλεγκτη χρεοκοπία του Ελληνικού κράτους είναι πιθανό να πραγματοποιηθεί σύντομα, ακόμα και από τυχαίο γεγονός.
To δηλώνουν οι ίδιοι οι κυβερνώντες ως κινδυνολογία ή ως δυνατή εξέλιξη.

Μπορούμε αν θέλουμε να την αποτρέψουμε, αλλά αυτό τεχνικά δεν θα γίνει ούτε με αύξηση φορολογίας, ούτε με νέες θυσίες του ελληνικού λαού.

Για αποφύγουμε την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία χρειαζόμαστε περίπου 15 δις ευρώ μέχρι τα μέσα Μαρτίου.

Αν δεν τα βρούμε θα πρέπει να δηλώσουμε αδυναμία εξυπηρέτησης του συγκεκριμένου χρέους και αυτό ισοδυναμεί με επιλεκτική στάση πληρωμών και όχι απαραίτητα με χρεοκοπία.

Το έχουν κάνει και άλλες χώρες στο παρελθόν και από μόνο του δεν πρέπει να μας τρομάζει.

Στην περίπτωση αυτή ως προσωρινή λύση μπορεί να γίνει μια πρόταση στους ομολογιούχους για ανανέωση του χρέους με έκδοση νέων ομολόγων ίσης με την αρχική διάρκεια.

Για όσους δεν την δεχθούν θα αρνηθούμε την πληρωμή.

Τότε θα ενεργοποιηθούν τα cds, θα προκύψει πιστωτικό γεγονός και θα αποζημιωθούν όσοι κατέχουν τέτοια προιόντα από τους ξένους κεφαλαιούχους (αγορές ) που έπαιζαν ως τώρα με την οικονομία μας εκδίδοντας τέτοια προιόντα.

Θα είναι μία ευχάριστη εξέλιξη να δούμε κάποιους επώνυμους κεφαλαιούχους των αγορών να πληρώνουν ακριβά τα παιχνίδια τους με την οικονομία μας .
Ως δυνατή εξέλιξη όμως μπορεί να διευκολύνει την προώθηση του PSI για τα υπόλοιπα ομόλογα με μελλοντικές λήξεις.

Παράλληλα οφείλουμε να έχουμε ήδη απευθυνθεί στις ξένες αγορές και να έχουμε ζητήσει μέσω των τραπεζών μας το ποσό αυτό ως δάνειο για την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας τους.

Θα ανακοινώσουμε παράλληλα ως λόγο ενίσχυσης τους το ότι πρόκειται να παραχωρήσουμε για 30 χρόνια στις τράπεζες ακίνητη περιουσία του κράτους (επιφάνεια) αξίας περίπου 50 δις ευρώ και σε αντάλλαγμα θα μας πληρώσουν με τα κατεχόμενα απ' αυτές ομόλογα του ελληνικού κράτους ίσης ονομαστικής αξίας.

Αυτό θα ισοδυναμεί με μείωση του δημόσιου χρέους κατά 13% (=50/365), είναι απόλυτα εφικτό και θα ενισχύσει την οικονομική κατάσταση των ελληνικών τραπεζών που δεν θα χρειασθεί να επανακεφαλαιοποιηθούν και δεν θα έχουν ζημίες από τα κατεχόμενα ομόλογα.

Οι τράπεζες σε επόμενο στάδιο θα τιτλοποιήσουν αυτή την περιουσία και θα εκδόσουν δικά τους ομόλογα διάρκειας 30 χρόνων τουλάχιστον καλυμμένα απ' αυτήν (ενυπόθηκα) που θα διατεθούν σε ξένους επενδυτές.
Το αντίτιμο θα πρέπει να καταβληθεί με άλλα ομόλογα του ελληνικού κράτους αγορασμένα στην τρέχουσα αξία τους (50%), δηλαδή θα έχουμε μια περαιτέρω μείωση του δημόσιου χρέους κατά 50 δις ευρώ.

Συνολικά θα έχουμε μείωση του δημόσιου χρέους κατά 41% ( =(50+100)/365 )με παράλληλη μετατροπή 100 δις ευρώ σε εσωτερικό ιδιωτικό χρέος, δηλαδή κατά 27% (=100/365).
Αυτή η μετατροπή σε ιδιωτικό εσωτερικό χρέος εξασφαλίζει ότι μειώνουμε τον κίνδυνο που θα προέκυπτε αν κάποια στιγμή υποχρεωθούμε από τις συνθήκες να βγούμε από τον χώρο του ευρώ μελλοντικά και εξασφαλίζουμε ότι οι τόκοι των 100 δις ευρώ θα παραμείνουν σε ελληνικά χέρια και θα αυξήσουν το εθνικό εισόδημα μέσω των τραπεζών.

Όπως βλέπετε το σχέδιο είναι περίπου ισοδύναμο σε απόδοση με το υφιστάμενο σχέδιο της κυβέρνησης για το PSI με την διαφορά ότι γλυτώνουμε 30 δις ευρώ από την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και δεν χρειάζεται να δανεισθούμε 130 δις ευρώ επιπλέον, όπως προβλέπει το PSI.

Τα ομόλογα εκδόσεως των τραπεζών προτείνεται να έχουν εκφρασθεί σε ένα τρίτο νόμισμα (σταθερό ή ανταγωνιστικό προς το ευρώ με χαμηλό επιτόκιο της τάξεως του 1% πχ σε δολλάρια Αμερικής).

Τα 15 δις ευρώ ενδέχεται να μας δανεισθούν με προθυμία από τις ίδιες τις τράπεζες έκδοσης των cds για να αποφύγουν την χρεοκοπία μας και την πληρωμή των προβλεπόμενων αποζημιώσεων και θα διατεθούν από τις ελληνικές τράπεζες για την πληρωμή των ληγμένων ομολόγων του Μαρτίου (ουδέτερη ενέργεια ως προς την αύξηση του χρέους καθώς θα εξοφληθεί μ' αυτά ισόποσο άλλο χρέος).

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να μας δανείσουν τα 15 δις ευρώ άλλες χώρες που θα επιθυμούσαν την εμπορική συνεργασία με την χώρα μας σε διάφορους τομείς όπως πχ στον τομέα της ενέργειας.
Μπορεί να σας προκύψει η απορία για το που προστίθενται ως χρέος τα 15 δις ευρώ που θα δανεισθούν οι τράπεζες για λογαριασμό του κράτους.
Η απάντηση είναι τεχνική .
Ομόλογα ονομαστικής αξίας 50 δις ευρώ και διάρκειας 6 χρόνων με επιτόκιο 4,5% το χρόνο έχουν παρούσα αξία εξαγοράς 39 δις ευρώ περίπου.
Συνεπώς οι τράπεζες για να εξαγοράσουν αξία 50 δις ευρώ περιουσία του δημοσίου οφείλουν εκτός από 50 δις ευρώ ομόλογα να καταβάλουν και 11 δις ευρώ μετρητά, άρα η σχετική προσαύξηση του δημόσιου χρέους είναι μόλις 4 δις ευρώ και μπορεί να διακανονισθεί εύκολα.
Με την ολοκλήρωση του σχεδίου τα 365 δις δημόσιου χρέους θα μετατραπούν σε 219 δις ευρώ δημόσιου εξωτερικού χρέους (365-50-100+4) και 50 δις ευρώ διεθνούς ιδιωτικού χρέους που θα εξυπηρετείται από κατεχόμενα ομόλογα δημοσίου αξίας 100 δις ευρώ (ιδιωτικό εσωτερικό χρέος).

Σημειώστε στο σημείο αυτό ως πλεονέκτημα του διακανονισμού ότι η κρατική περιουσία θα επανέλθει αυτοδίκαια στην ιδιοκτησία του κράτους μετά από 30 χρόνια και ότι οι τόκοι των 100 δις ευρώ θα μείνουν τελικά ως εισόδημα στην Ελλάδα.

Το σχέδιο αυτό μπορεί να εφαρμοσθεί άμεσα και λύνει πολλά αδιέξοδα της κυβέρνησης προς όφελος του ελληνικού λαού.

Κατατίθεται για προβληματισμό όλων των πολιτών και για να μην υπάρχει δικαιολογία σε κανένα πολιτικό ότι δεν ήξερε ή δεν διάβασε άλλες λύσεις.

Δεν αισιοδοξώ ότι θα εφαρμοσθεί από την τρέχουσα κυβέρνηση αλλά από μία νεοκλεγμένη κυβέρνηση σωτηρίας που θα προκύψει από εκλογές.

Οι εκλογές θα γίνουν απαραίτητες σύντομα γιατί μέχρι τα μέσα του Φεβρουαρίου θα φανούν πλήρως τα αδιέξοδα της ακολουθούμενης πολιτικής.

Η οικονομική κατάσταση της Ιταλίας θα επιδεινωθεί περαιτέρω και οι ευρωπαίοι σύμμαχοι θα μας παρακαλάνε να κλείσουμε το πρόβλημά μας το συντομότερο με οποιαδήποτε διαθέσιμη λύση.

Υ.Γ. 
Ο συντάκτης του παρόντος κατέχει Μasters στο Βanking και έχει ειδικές γνώσεις για τα πράγματα που αναφέρει που απηχούν την προσωπική και ειδική γνώμη του.
Οι Συνταγματολόγοι και οι συμβούλοι τους άραγε γνωρίζουν και έχουν ειδική γνώμη?
Μάλλον όχι, θα έλεγα...


Πηγή: Ας είμαστε ρεαλιστές - το PSI δεν προχωράει - απαιτείται άλλη λύση - RAMNOUSIA 

Η περίληψη της πρότασης των σημερινών Times για έξοδο Ελλάδας από Ευρωζώνη -

“If member states leave the Economic and Monetary Union, what is the best way for the economic process to be managed to provide the soundest foundation for the future growth and prosperity of the current membership?”

SUMMARY

The question how best to manage process of a country’s leaving the euro has an answer. Most approaches have started from the wrong premise, however. The task is not realistically to effect the quickest and most decisive break with the institutions of the eurozone. The “nuclear option” of an extended bank holiday in Greece (to take the most pressing case), in which deposits of euros would be replaced with drachmas, is the simplest answer to the question, but is in fact no answer at all. It would require not only a cessation of commerce but a clampdown on people leaving the country.

Long before this point had been reached, there would have been a run on the banks. Greece, Portugal and Spain all have experience in the past 40 years of dictatorial government. An economic programme that, to have any chance of working, would have to curtail liberties that citizens take for granted would stand little chance of even ameliorating the situation.

In fact, there are many historical cases of countries leaving currency unions, but none of them is applicable to today’s events. This paper explains the reasons why this is so. Moreover, the competitive boost of a new drachma would be economically marginal and overwhelmed by the increase in debt servicing costs, leading to wholesale default and the country’s being locked out of the capital markets.

Every proposal for Greece and the other indebted economies to leave the eurozone starts from the premise of this type of “Big Bang” approach, modelled on Argentina in 2001-02, yet it speedily runs into the problems of political turmoil and financial collapse. A dash for the drachma (or escudo or peseta) will hugely aggravate the problems of the eurozone if, as Greece and possibly other eurozone economies disengage, there is no floor under the new (or restored) currency.

This submission proposes instead a way of providing such a floor and thereby enabling countries safely to leave the euro. The proposal is to introduce a new currency (the “New Drachma”) as part of a currency board. A currency board is like a gold standard except that the currency is pegged to another currency and not to a commodity price. The central bank is thus committed to exchanging its monetary liabilities at a fixed exchange rate. It can issue only as much domestic currency as it has holdings of foreign currency given the exchange rate. The New Drachma would be pegged to the euro and that would be the floor.

A peg to the euro would not on its own untie the straitjacket that Greece is in owing to euro membership. The currency board should, therefore, be a dual currency board in which the New Drachma is pegged to two reserve currencies – the dollar as well as the euro. It would be at the discretion of the central bank which reserve currency it gave in return for New Drachmas – but the workings of the market, and the search for dollar-euro arbitrage by market participants in Greece would mean automatically that the New Drachma would be pegged to whichever of the dollar or the euro was the more depreciated currency in each case. This would provide an economic lubricant - a little bit of inflation and depreciation, but with the retention of the monetary credibility needed to make the structural reforms to welfare spending and labour markets that Greece in particular has avoided for decades.

A dual currency board has been seriously proposed in the case of the emerging economies from the former Soviet bloc, but more usually the peg was to a weighted basket of currencies. This has the disadvantage of not being so readily understandable and transparent when the very purpose of a currency peg, for countries leaving the euro, would be to reassure consumers, businesses and investors. For that reason, a peg to the two reserve currencies is preferable. It is a practical course by which Greece and economies with similar problems can leave the euro without sparking a banking collapse, and while keeping open also their access to capital markets and the prospects for structural reforms. The success of the scheme would depend on the willingness of international lending institutions to provide sufficient foreign currency reserves and act as international lenders of last resort to the banking system, but this is a more likely way of securing a successful international rescue than persisting with the current round of negotiations over emergency funding mechanisms.

The proposal does not resolve the problems of the heavily indebted economies; but it does provide a breathing space in which to tackle these countries’ economic difficulties and insulate the risk of contagion. Currency boards are usually interim steps on the way to either a currency union or a fully flexible rate. That would be the choice of Greek and other policymakers and voters once the board had done its work.

There remain huge complications, not least legal challenges from companies investing in Greece. But legal cases take time, whereas this step would be quick and without sacrificing monetary credibility of having a reserve currency. When the euro was launched, its supporters who recognised the design flaws assumed that the necessary institutions would be built as the currency gained credibility. That never happened. But it might happen with the proposed scheme for Greece and the other indebted economies. Exit from the euro with a dual currency board would cause an immediate shift in perception but with market credibility retained and enhanced. Thus could be established a virtuous circle in which debt servicing costs come down, the opportunity to cut costs and improve productivity is presented, without an atmosphere of constant crisis - and sustainable growth returns to southern Europe.

Fotis Kollias (@fotisk)

New Europe:"Ο Γ.Παπανδρέου κατέστρεψε μια χώρα".Σκληρή επίθεση στον πρώην πρωθυπουργό

“Μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια, ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου κατέστρεψε μία χώρα.Θα απαιτηθούν δεκαετίες για να επιστρέψουν οι Έλληνες εκεί που ήταν”. Έτσι ξεκινά το άρθρο της εφημερίδας New Europe,με θέμα την Ελλάδα.

Στη συνέχεια εξηγεί γιατί κακώς η Ελλάδα παρουσιάστηκε περίπου ως…απατεώνας της ΕΕ σε σχέση με το έλλειμμα.Γράφει η εφημερίδα:
“Στα τέλη του 2009,η Ευρώπη και ο κόσμος ανακάλυψαν ότι η Ελλάδα ήταν ένας απατεώνας,η οποία ουδέποτε έπαψε να παραποιεί τα οικονομικά της στοιχεία.Όμως πόσο ακριβές είναι αυτό;

Λόγω της κλιμακούμενης τότε διεθνούς οικονομικής κρίσης η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων έδιναν ανακριβή στοιχεία”.

Η εφημερίδα αναφέρει όλες τις χώρες που παρουσίασαν ψευδή στοιχεία από την Ισπανία και τη Πορτογαλία έως τις ΗΠΑ και επισημαίνει:

“Ήταν μόνο η Ελλάδα αυτή που κατηγορήθηκε για παραποίηση στοιχείων και αναξιοπιστία.Κι αυτό έγινε από την ίδια της τη κυβέρνηση.Ταυτόχρονα μετέδιδε προς τις διεθνείς αγορές ότι ήταν μια χρεοκοπημένη χώρα με τεράστια διαφθορά,πελατειακό σύστημα,παρασιτική οικονομία και έφθασε στο σημείο να συγκρίνει τη χώρα με τον Τιτανικό,ανεβάζοντας έτσι τα επιτόκια δανεισμού”.

Και η εφημερίδα θέτει το ερώτημα:

“Προς τι ο αυτοδιασυρμός;Γιατί κατηγορήθηκε η Ελλάδα για παραποίηση στοιχείων ,για διαφθορά και για όλα τ΄ άλλα από την ίδια της τη κυβέρνηση;Γιατί φούσκωσε η ίδια το έλλειμμα στα τέλη του 2009;”

Η εφημερίδα καταλήγει αποδίδοντας ευθύνες στον Γ.Παπανδρέου “ο οποίος παρά το γεγονός ότι είχε ενημερωθεί από Έλληνες και ξένους αξιωματούχους για την πραγματική κατάσταση ,δημιούργησε προσδοκίες κι έδωσε υποσχέσεις που δεν μπορούσε να πραγματοποιήσει”.

http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=11815

Οι «θρίαμβοι» στον χώρο της Υγείας

Είναι, αδιαμφισβήτητα, ένδειξη μεγάλου ταλέντου το να μπο­ρείς να λες στο φιλοθέαμον κοινό «σας σκοτώνω», με την έκφρα­ση του «σας λατρεύω». Μια τέτοια άσκηση θα μπορούσε να δίνει το πτυ­χίο στις δραματικές σχολές. Κι ο Αν­δρέας Λοβέρδος απλά το έχει...

Χάρη στη σπάνια ικανότητά του να πλασάρει το ευθύ για ανάποδο και τούμπαλιν, τον είδαμε και τις τελευ­ταίες μέρες να σηκώνει στους ώμους του τονΕΟΠΥΥ, να στέλνει αδιάβα­στη τη φαρμακευτική δαπάνη (900 εκατομμύρια σκόντο θα της κάνει το 2012) και να ρουμπώνει τους προμηθευτές λέγοντας πως θα αρχίσει να ψωνίζει από αλλού. Θρίαμβος. Αν δεν υπήρχαν μάλιστα οι ιατροφαρμα­κευτικές ανάγκες, οι ασθένειες, ο θά­νατος και τα ασφαλιστικά ταμεία, θα θέλαμε να τον έχουμε για πάντα στο πηδάλιο της δημόσιας Υγείας. (Αυτό είναι από μόνο του παγίδα, δεδομέ­νου ότι δεν υπάρχει «για πάντα» σε ό,τι αφορά τη δημόσια Υγεία. Τα ψω­μιά της είναι μετρημένα). Το πρόβλη­μα όμως είναι ότι οι υποσχέσεις του είναι απειλές. Κι ότι ο Ανδρέας δεν εί­ναι μόνο ωραίος... Και για να μιλήσουμε συγκεκριμένα:

♦ Η περίφημη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία, ήτοι η στρο­φή 180ο στα γενόσημα (θα αποτελέ­σουν το 50% των συνταγογραφούμενων φαρμάκων), που αποτελεί μάλι­στα παγκόσμια μόδα (ποιοι άραγε να την ευαγγελίζονται;), όντως μειώνει τη φαρμακευτική δαπάνη. Για να λά­βει σάρκα και οστά, ωστόσο, απαιτεί­ται κατάρτιση και θεωρητικό υπόβα­θρο, για τα οποία ουδείς φρόντισε… δεδομένου ότι υπάρχει πάντα το εν­δεχόμενο της επιφοίτησης του Αγίου γενόσημου Πνεύ­ματος. Υπάρ­χει όμως κι άλ­λο πρόβλημα. Οι γνωρίζοντες λένε ότι η συνταγο­γράφηση με βάση τη δραστική ουσία πατάσσει το μικρό εκείνο κομμάτι της δαπάνης που προ­έρχεται κυρίως από τα εγχώρια φάρ­μακα χωρίς πατέντα και τα αντίγραφά τους. Αντιθέτως, αφήνει άθικτα τα πατενταρισμένα εισαγόμενα φάρμακα, που αποτελούν μονόδρομο για τον γιατρό εφόσον κληθεί να τα συνταγογραφήσει, ακόμα και βάσει της δραστικής ουσίας. Τυχαίο;

♦ Εντυπωσιακές ουρές του κομήτη των γενοσήμων αποτελούν: α) η πρό­θεση της κυβέρνησης να τιμωρείτους γιατρούς που δεν τα τιμά και δεν τα προτιμά, β) το «φακέλωμα» των γι­ατρών από τους φαρμακοποιούς, οι οποίοι θα κληθούν να καταγράφουν τα περιεχόμενα των συνταγών και τα ονόματα των συνταγογραφούντων (ωραίος τρόπος στ’ αλήθεια να εκ­δικηθούν όσοι φαρμακοποιοί έχουν απωθημένο επειδή οριακά δεν έπι­ασαν τα μόρια της Ιατρικής… Μήπως να οριστεί και προστάτης τους ο Άγι­ος Αρτέμιος Μάτσας;), γ) το μειωμέ­νο κυβερνητικό ενδιαφέρον για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότη­τα των γενοσήμων, δ) το γεγονός πως όσοι είχαν ήδη εξοικειωθεί με συγκε­κριμένες αγωγές πιθανότατα θα προ­τιμήσουν να πληρώσουν για να απο­φύγουν την αλλαγή…

Ο... Άτλας

♦ Ακόμα κι αν ο Ανδρέας Λοβέρδος κάτσει κάτω από την μπάρα και πάρει πάνω του τον ΕΟΠΥΥ των 9 και πλέον εκατομμυρίων ασφαλισμένων τείνο­ντας ταυτόχρονα χείρα ανακούφισης στον μέσο ανώνυμο πολίτη που σήμε­ρα ταλαιπωρείται (έχει τουλάχιστον τρία χέρια ο υπουργός μας), το έδα­φος επί του οποίου οικοδομήθηκε η λειτουργία του Οργανισμού είναι τό­σο σαθρό, οι ελλείψεις σε ανθρώπους και υλικά τόσο πολλές… που πολύ σύ­ντομα ο Άτλας θα βρεθεί να σηκώνει ένα βάρος νεκρό (σαβούρα)…

♦ Οι παλινωδίες του υπουργείου είναι ασύλληπτες. Ανά εβδομάδα και ανά­λογα με τις πιέσεις ή με τα δι­απιστωμένα φάουλ, παρατηρούνται αναδιπλώσεις, αυτοαναιρέσεις κ.λπ. Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση των ΚΕΝ (Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων). Κακήν κα­κώς καταρτίστηκε ο κατάλογός τους, κακήν κακώς εφαρμόστηκε, κακήν κακώς ανεστάλη η εφαρμογή τους και κακήν κακώς ανεστάλη η αναστολή της εφαρμογής τους.

♦ Οι δύσκολες βάρδιες, ο κακός ύπνος και η μαλάρια των γιατρών του ΕΣΥ που αδυνατούν να λύσουν τα προβλήματα των εφημεριών εκ των ενό­ντων (τελευταία, τα νοσοκομεία κά­νουν και αλλαξοεφημεριές) και συν τοις άλλοις πληρώνονται και φτηνά, δεν αποτελούν εγγύηση αντιμετώ­πισης των προβλημάτων υγείας των πολιτών. Ούτε βέβαια και των δικών τους. Οι πλέον ευσυνείδητοι έχουν γί­νει ράκη…

Κατά τα λοιπά, όλα πηγαίνουν κα­τά ΔΝΤ…

http://topontiki.gr/article/29080

Οι δικοί μας θέλουν φοροαπαλλαγές, οι Ιταλοί βουλευτές «κόβουν» 700 ευρώ!

Διατήρηση των κρατικών επιχορηγήσεων, φοροαπαλλαγές και ρυθμίσεις των υπέρογκων δανείων τους ζήτησαν, «με μια φωνή», οι εκπρόσωποι των κοινοβουλευτικών κομμάτων κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.

Αναλυτικά, ο γενικός διευθυντής του ΠΑΣΟΚ, Ροβέρτος Σπυρόπουλος, πρότεινε να μην αλλάξει το υφιστάμενο ποσοστό επί των κρατικών εσόδων, με το οποίο υπολογίζεται το ποσό που αναλογεί σε κάθε κόμμα, αλλά πρότεινε ο υπολογισμός να γίνεται σύμφωνα με τα πραγματικά έσοδα του περασμένου έτους (απολογιστικά) και όχι σύμφωνα με τα προβλεπόμενα του επόμενου (προϋπολογιστικά).

Εξήγησε ότι η χρηματοδότηση πρέπει να είναι τμηματική και όχι εφάπαξ, ενώ πρότεινε η ιδιωτική χρηματοδότηση  να γίνεται από φυσικά πρόσωπα και όχι από νομικά.

Για τις μεγάλες δανειακές υποχρεώσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κυρίως προς την Αγροτική Τράπεζα είπε ότι «μετά την απόφαση του εισαγγελέα κ. Πεπόνη να ξεκινήσει έρευνα, η ΑΤΕ bank αποφάσισε να παρακρατήσει τα ποσά που δικαιούνταν τα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ το 2010 έπρεπε να πάρει 20 εκατομμύρια ευρώ, αλλά έλαβε μόνο τα 10 εκατομμύρια, καθώς τα υπόλοιπα παρακρατήθηκαν».

Πρόσθεσε ότι ο ίδιος μαζί με τον γενικό διευθυντή της ΝΔ, Θανάση Σκορδά, επισκέφθηκαν τον διοικητή της Αγροτικής Τράπεζας και κατέθεσαν πρόταση, που αναφέρει ότι «με νομοθετική ρύθμιση να καθοριστεί ότι από την 1.1.2012 τα κόμματα να λαμβάνουν το 60% των επιχορηγήσεων και το υπόλοιπο 40% να πηγαίνει προς τις τράπεζες για την αποπληρωμή των δανείων» και σημείωσε ότι μέχρι να αποπληρωθούν τα δάνεια, τα κόμματα να μην μπορούν να δανειοδοτηθούν, υποθηκεύοντας μελλοντικές επιχορηγήσεις.

Από την πλευρά της ΝΔ, ο κ. Σκορδάς παρουσίασε πρόταση που συνδυάζει την κρατική με την ιδιωτική χρηματοδότηση, αλλά και τη συμμετοχή των ψηφοφόρων. Αναλυτικά, ο γενικός διευθυντής της ΝΔ ανέφερε ότι θα πρέπει να τεθεί «ελάχιστο όριο 100 χιλιάδων ψήφων, προκειμένου να λάβει χρηματοδότηση ένα κόμμα. Κάθε 1% εκλογικού ποσοστού να αντιστοιχεί σε 250-300 χιλιάδες ευρώ, κάθε ψήφος να αντιστοιχεί σε 1,5 ευρώ δημόσιας χορηγίας και κάθε 1 ευρώ ιδιωτικής υποστήριξης να αντιστοιχεί σε 1,5 δημόσιας. Επίσης, να μην μπορεί η χρηματοδότηση δημοσίου να υπερβαίνει 18 εκατομμύρια για κάθε κόμμα».

Για τις υπέρογκες δανειακές υποχρεώσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ειπε ότι οφείλονται στις συσσωρευμένες υποχρεώσεις 38 ετών, την μετακίνηση ετεροδημοτών, τις διαφημιστικές καμπάνιες και την εκτόξευση των επιτοκίων. Ζήτησε «ρύθμιση για την αντιμετώπιση του προβλήματος και ανέφερε ενδεικτικά ότι «Τα τελευταία 10 χρόνια η ΝΔ έλαβε ως καρατική χρηματοδότηση 214 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά τα 49 εκατ. πήγαν για προβολή και διαφήμιση, το 5% συνέδρια και εκδηλώσεις, το 19% ΦΠΑ, φόροι και ασφαλιστικές εισφορές. Για τόκους εξυπηρέτησης δόθηκαν 34 εκατομμύρια. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν που πηγε το 62,5% και τι έμεινε στα ταμεία της ΝΔ».

Από την πλευρά του ΚΚΕ, ο κ. Σπύρος Χαλβατζής ανέφερε ότι «το ΚΚΕ, όπως όλα τα κόμματα, έχει βιβλία και ελέγχεται όπως όλα τα κόμματα. Οι δραστηριότητες του ΚΚΕ, όπως είναι ο 902 και ο Ριζοσπάστης, η Τυποεκδοτική, δέχτηκαν πολλές φορές τις επισκέψεις των μηχανισμών -εφορία και ΣΔΟΕ. Και οι μηχανισμοί αυτοί έκαναν αναλυτικές εκθέσεις και δεν έχουν βρει κανένα ψεγάδι. Με βάση το καταστατικό μας, τα έσοδα του ΚΚΕ προέρχονται από τις συνδρομές των κομματικών μελών και ενισχύσεις φίλων και οπαδών».

Και ξεκαθάρισε: «Το ΚΚΕ δεν έδωσε ποτέ και δεν θα δώσει ποτέ ονόματα κομματικών μελών, φίλων και οπαδών που ενισχύουν το κόμμα, δεν  θα δώσουμε ονόματα στις υπηρεσίες ασφαλείας»

Υπέρ της χρηματοδότησης των κομμάτων τάχθηκε και ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ, Κώστας Σκανδαλάκης, σημειώνοντας όμως ότι «είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε αναπροσαρμογή χρηματοδότησης, αλλά να δούμε και την βοήθεια των κομμάτων, όπως μείωση ΦΠΑ. Γιατί τα κόμματα να μην ενταχθούν στα πρόγραμμα Σύζευξη 2 για το κονδύλι ΟΤΕ;».

Ο γραμματέας του ΣΥΝ Δημήτρης Βίτσας πρότεινε: «Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να χρηματοδοτούν τα κόμματα, γιατί δημιουργείται διαπλοκή. ΟΙ χορηγίες προσώπων να εγγράφονται στα βιβλία, η συμμετοχή κομμάτων σε επιχειρήσεις, πλην μέσων ενημέρωσης, πρέπει να απαγορεύεται, να απαγορεύεται συνδιαλλαγή με το δημόσιο πλην των επιχορηγήσεων, να εφαρμοστεί εθνικό λογιστικό σχέδιο και να υπάρχουν βιβλία Γ' κατηγορίας (διπλογραφικό σύστημα), η επιτροπή ελέγχου να αναδιαταχθεί: έλεγχος από βουλευτές, δικαστές, ΑΔΕΔΥ, ορκωτούς λογιστές και να είναι κακουργηματική πράξη η λάθος δήλωση για έσοδα. Κυρώσεις σε όλα τα πρόσωπα των κομμάτων και στο κόμμα με στέρηση επιχορήγησης για ένα χρόνο».

Για την κρατική χρηματοδότηση εξήγησε πως «δεχόμαστε την  απολογιστική χρηματοδότηση, να υπάρξει μείωση και η μείωση να μην πάει στα ελλείμματα, αλλά για κοινωνικούς σκοπούς», ενώ ζήτησε ρύθμιση από το υπουργείο Οικονομικών για την αντιμετώπιση των δανείων.

Την ίδια ώρα, στην Ιταλία...

Η Βουλή της Ιταλίας αποφάσισε να προχωρήσει στη μείωση των μισθών των 630 μελών της κατά 1.300 ευρώ μεικτά, ή περίπου 700 ευρώ καθαρά το μήνα.

Το σύνολο των αποδοχών των βουλευτών, συμπεριλαμβανομένων των διαφόρων αποζημιώσεων, ανέρχονται -σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο- σε πάνω από 11.000 ευρώ το μήνα.

Παράλληλα, εγκρίθηκε η αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος: στο εξής οι συντάξεις των βουλευτών και των υπαλλήλων της Βουλής θα υπολογίζονται βάσει των πραγματικών εισφορών τους και όχι των τελευταίων αποδοχών τους.

Ο ιταλικός Τύπος τονίζει ότι οι συντάξεις και οι μισθοί των βουλευτών αποτελούν μόνον ένα μέρος από τα έξοδα του προϋπολογισμού του Κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα, ανέρχονται στο 23,8%.

Το προσωπικό που βρίσκεται εν ενεργεία ή που έχει ήδη λάβει σύνταξη απορρόφησε το 2011, σύμφωνα με την εφημερίδα La Stampa, το 42,8% των διαθέσιμων πόρων.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έρευνα του ινστιτούτου Vision αποκαλύπτει ότι σε κάθε Γάλλο φορολογούμενο το Κοινοβούλιο "κοστίζει" ετησίως 2,14 ευρώ, 4,18 ευρώ στους Ισπανούς, 7,80 ευρώ στους Βρετανούς, ενώ στην Ιταλία το σχετικό ποσό αγγίζει τα 27,15 ευρώ.

Σε ό,τι αφορά τους μάνατζερ -τα ανώτερα διοικητικά στελέχη- της δημόσιας διοίκησης, ειδικό διάταγμα της κυβέρνησης της Ρώμης προβλέπει ότι δεν θα μπορούν να λαμβάνουν αποδοχές μεγαλύτερες από εκείνες του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που ανέρχονται σε περίπου 250.000 (καθαρά) το χρόνο.


Read more: λλαγές, οι Ιταλοί βουλευτές «κόβουν» 700 ευρώ!Lamogia News: Οι δικοί μας θέλουν φοροαπα http://lamogianews.blogspot.com/2012/01/700.html#ixzz1l2YRc9lh

Κοντά σε συμφωνία με Παπαδήμο. Τα χειρότερα έρχονται...

Τα όσα γράφουμε στον τίτλο, πιστέψτε μας, δεν έχουν κανένα ίχνος αντιπολιτευτικής ή κριτικής διάθεσης. Είναι η πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται πλέον, με βάσει τις συναντήσεις και τις συζητήσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού, με τους Ευρωπαίους. Για να πάρετε μία πρόγευση, οι Ευρωπαίοι πιέζουν τον Πρωθυπουργό να υιοθετήσει τις προτάσεις που η Τρόικα έχει κάνει προς τα τεχνικά κλιμάκια της κυβέρνησης, δηλαδή τις οριζόντιες μειώσεις κατά 20% των μισθών στον ιδιωτικό τομέα! Διαβάστε στο planet-greece, αναλυτικά, το τσουνάμι που έρχεται...



Επί της ουσίας οι εταίροι και δανειστές έδωσαν στην κυβέρνηση και τον Έλληνα πρωθυπουργό διορία μέχρι το τέλος της τρέχουσας εβδομάδας για να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις με τους ιδιώτες πιστωτές και την Τρόικα.

Από την επεξήγηση που έδωσαν στην επίσημη ανακοίνωση πηγές του Συμβουλίου, αν μη τι άλλο οι εταίροι είναι ικανοποιημένοι με τις βασικές κατευθύνσεις του PSI που, όπως έλεγαν «θεωρείται τελειωμένη υπόθεση». Όπως επισημαίνει ο Θάνος Αθανασίου, στο real.gr, οι 27 δεν παρέλειψαν βεβαίως να θυμίσουν στις αγορές, ότι αυτή είναι η τελευταία φορά που κάνουν κάτι τέτοιο.

Η πολιτική εντολή, που εκφράστηκε αρκετά εύγλωττα από τον Χ. Βαν Ρόμπει και τον Ζ. Μ. Μπαρόζο κατά τη διάρκεια της καταληκτικής συνέντευξης τύπου στην πράξη σημαίνει ότι όχι μόνο οι προαπαιτούμενες δράσεις, γνωστές ήδη από το Δεκέμβριο, αλλά και οι βασικές κατευθύνσεις των προϋπολογισμών από το 2012 ως το 2015 θα πρέπει να έχουν συμφωνηθεί και εγκριθεί μέχρι το Σάββατο. Στη συνέχεια, το γραπτό ανακοινωθέν της Συνόδου καλεί τους υπουργούς οικονομικών της ευρωζώνης να πραγματοποιήσουν όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να είναι σε θέση να στηριχθεί οικονομικά η ανταλλαγή και η συμφωνία.

Δεν διευκρινίστηκε τελικά αν αυτό θα απαιτήσει, εκτάκτως την παρουσία των υπουργών στις Βρυξέλλες, όμως πηγές του Συμβουλίου δεν απέκλειαν, ακόμα και τις τελευταίες ώρες σύγκλιση εκ νέου Συνόδου Κορυφής, με πιθανές ημερομηνίες την 8ή και την 13ή Φεβρουαρίου. Σημειωτέον ότι το επόμενο τακτικό eurogroup έχει προγραμματιστεί για τις 20.

Τον πρώτο λόγο όμως έχει η συμφωνία στη Αθήνα για τα μέτρα

Με βάση τις απαιτήσεις του πρώτου προγράμματος αλλά και λόγω των αποκλίσεων από τους στόχους που έχουν συμφωνηθεί, η κυβέρνηση θα δεσμευθεί να κάνει πράξη τις μνημονιακές υποχρεώσεις της μείωσης της απασχόλησης στο δημόσιο τομέα κατά 30%, ανοίγοντας την πόρτα σε 150.000 απολύσεις ως το 2015, την πώληση και αποκρατικοποίηση δημόσιας περιουσίας αξίας από 35 ως 50 δις για την ίδια περίοδο, τη σύνταξη ενός νέου ασφαλιστικού συστήματος, ενός νέου φορολογικού συστήματος, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και το άνοιγμα επαγγελμάτων, αγορών και υπηρεσιών.

Τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και οι συνδαιτυμόνες του στο δείπνο των 27 δεν ήρθαν στις Βρυξέλλες για να διαπραγματευτούν και φρόντισαν να το κάνουν γνωστό.

Ακόμα δε μας εμπιστεύονται

Ο Λ. Παπαδήμος παρουσίασε για 5 λεπτά στη διάρκεια του δείπνου μια ανάλυση που είχε ετοιμάσει και η οποία έδειχνε πως τα δημοσιονομικά αποτελέσματα της προσπάθειας των τελευταίων 2 ετών ήταν καλύτερα του αναμενόμενου, ή τουλάχιστον καλύτερα από ότι πιστεύουν οι εταίροι. Μίλησε μάλιστα για πρωτογενές έλλειμμα 2,4 μονάδων το 2011 (χωρίς δηλαδή την εξυπηρέτηση των τόκων).

Η εισήγηση βεβαίως δεν έπεισε και πολλούς διότι είχε προηγηθεί η ενημέρωση από τους υπουργούς οικονομικών που μετείχαν στο τελευταίο eurogroup - αυτό που διαπίστωσε τον εκτροχιασμό - και οι πάντες γνώριζαν πως τα ελληνικά στοιχεία για το 2011 δεν περιέχουν ακόμα τα χρέη των νοσοκομείων, ορισμένων ΔΕΚΟ και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Τα στοιχεία αυτά, όπως η eurostat πληροφορεί κάθε ενδιαφερόμενο, ανακοινώνονται περί το Μάρτη και προστίθενται στους εθνικούς λογαριασμούς τον Απρίλιο του επομένου έτους, κατά την λεγόμενη «2η ειδοποίηση». Ουδείς στην Κομισιόν και τα κράτη μέλη αναμένει έλλειμμα κάτω του 10,75% τον Απρίλιο, με όλη την απόκλιση να προστίθεται στο πρωτογενές τμήμα του.

Βαρύ κλίμα μέχρι το τέλος - Αρνήθηκαν συνάντηση οι Μέρκελ, Σαρκοζύ και Ντράγκι

Ενδεικτικό του κλίματος που αντιμετωπίστηκαν οι ελληνικές αρχές ήταν ότι ο Λ.Παπαδήμος συνάντησε την Α. Μέρκελ, τον Μ. Ρούτε (Ολλανδία) και τον Γ. Κατάινεν (Φιλανδία), μόνο «στο όρθιο» κατά τη διάρκεια της Συνόδου. Αντιθέτως ούτε η Α. Μέρκελ, ούτε και ο Ν. Σαρκοζύ έμειναν στο Συμβούλιο για να μετάσχουν στην κατ΄ιδίαν συζήτηση που ζήτησε η ελληνική πλευρά μετά το πέρας των επισήμων εργασιών. Ακόμα και ο Μ. Ντράγκι αποχώρησε από το κτίριο και άφησε στο πόδι του τον Γ. Άσσμουσεν, αντικαταστάτη του Γ. Στάρκ στο ΔΣ της ΕΚΤ. Για θεσμικούς λόγους οι κ. Γιούνκερ, Μπαρόζο και Χ. Βαν Ρόμπει δε θα μπορούσαν να λείψουν, όμως η συνάντηση είχε εκ των πραγμάτων υποβαθμιστεί. Η συνέχεια στην Αθήνα...

Ευχολόγιο για απασχόληση και ανάπτυξη

Το ανακοινωθέν των 27 για την απασχόληση και την ανάπτυξη, από ότι φάνηκε από τις πρώτες αντιδράσεις, μάλλον δεν έπεισε και πολλούς. Δέχθηκε, λίγα λεπτά από την ανακοίνωση του τα πυρά σοσιαλιστών και φιλελευθέρων που χαρακτηρίζουν τις προτάσεις ημίμετρα και το πλαίσιο εκταμίευσης των υποτιθέμενων 82δις κενό γράμμα. Ειδικότερα για την Ελλάδα και το πως θα μπορούσε να επωφεληθεί, το σχόλιο παραγόντων της Κομισιόν που βρέθηκαν στο χώρο της Συνόδου ήταν αφοπλιστικό: «εδώ δεν εισπράξατε από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, τι θα αλλάξει με τα υπόλοιπα του κοινοτικού προϋπολογισμού;»

ESM και δημοσιονομικό σύμφωνο

Εκεί τουλάχιστον οι 27 ήταν σαφείς. Παρότι οι τελικές αποφάσεις θα επικυρωθούν το Μάρτιο, η κατεύθυνση και για τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης του ευρώ και για τη νέα δημοσιονομική συνθήκη έχει ξεκαθαρίσει. Στην τελευταία πλην των Βρετανών δεν θα μετέχουν ούτε και οι Τσέχοι, επικαλούμενοι συνταγματικό κόλλημα. Δικαίως ο Ν.Σαρκοζύ διερωτήθηκε «πως αυτό το κόλλημα δεν υπήρχε πριν από μια εβδομάδα;»

http://kostasedessa.blogspot.com/2012/01/blog-post_2309.html#more