Ο λαος με την σκεψη στα παιδια που χαθηκαν τοτε θα τιμησει σιωπηλα εναν αγωνα που αποδειχθηκε χωρις αποτελεσμα αν κρινουμε απο την σημερινη μας κατασταση.
Η εξουσια θα"τιμησει"με λογια υποκριτικα αυτην την επετειο,χαρη σε αυτους τους τοτε νεους βρισκονται αυτοι στο πηδαλιο της χωρας τοσες δεκαετιες.
Οι συμβιβασμενοι θα ηθελα να ηξερα τι σκεφτονται αυτες τις μερες,κατι σαν την Δαμανακη που σαν γιο-γιο ανεβοκατεβηκε απο την αριστερα στο πασοκ για να καταληξει στην ευρωβουλη να ξυνεται και να τα κονομαει?
Κατι σαν τον αλλο τον υπερυπουργο που ανεπαγγελτος βρηκε τον δρομο του μεσα στο τοτε πασοκ και δημιουργησε περιουσια απο το τιποτα?
Χαμενες ζωες αυτες οσων επεσαν εξω απο το Πολυτεχνειο απο βολες αγνωστων,χαμενα ονειρα για καλυτερες συνθηκες και να που βρισκομαστε σημερα κατω απο την μποτα των εκβιαστων και των ταχα πατριδοφιλων.
Πως βρισκουν τα κατακαθια και οι ανικανοι τον δρομο για τον πλουτισμο μεσα απο τους αγωνες ενος λαου?
Αληθεια...το Πολυτεχνειο ζει?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου