Ο Θανατος

Ο θανατος θα επρεπε να ειναι ξαφνικος
να'ρχετε εκει που καθεσαι που παιζεις,που διαβαζεις
να καθεται στο πλαι σου σαν στεναγμος γλυκος
και να σε παιρνει ησυχα χωρις να σε ποναει

Σαν μυρωδια απο γιασεμι και σαν βασιλικος
σαν ανοιγμα παραθυρου στην θαλασσα να βγαζει
Να σου μιλαει για την ζωη που χανεται στο φως
για οσους μενουν πισω σου να σε παρηγοραει.

Δεν θελει δακρυ ο θανατος αν ερθει σαν γιορτη
και σου απαλυνει τα πικρα τα δυσκολα τα χρονια
θα'ναι σαν παπλωμα λευκο,βγαλμενο απο κουτι
σαν μαξιλαρι απαλο να πεσεις να κουρνιασεις.

Και στο ταξιδι το μακρυ στην αλλη την ζωη
να εχεις διπλα συντροφια μονο τα χελιδονια
και μια ευχη να ακουγετε ως του Θεου τ'αυτι
χαλαλι οτι περασες..μην το ξαναπερασεις.