Tρωγομαστε μεταξυ μας

Αντι σε τετοιες εποχες να μαζευτουμε και να γινουμε ενα ολοι μας επικρατει μια φαγωμαρα απιστευτη,λες και εχει πατηθει ενα κουμπι που ηταν ασφαλισμενο και τωρα τρεχει ο ενας να φαει τον αλλον.
Το βλεπεις το αισθανεσαι το διαβαζεις μεσα στα ιστολογια.
Ανεβαινει μια αναρτηση και αντι να υπαρχει ενας διαλογος εστω με διαξιφισμους εντονους αυτο που επικρατει ειναι το ξεφτυλισμα του ενος απο τον αλλον.

Οι μισοι βριζουν τους αλλους μισους,οι λιγοτερο καλα πληρωμενοι τους καλυτερα καλα πληρωμενους,οι μισοι λενε τους αλλους ανθελληνες,το λιγοτερο διοτι αν γραψω εδω τι διαβαζω δεν θα ειναι αναρτηση αυτη αλλα μαθημα αισχρολογιας.

Λες οτι εισαι Ελληνας και σε βριζουν,λες οτι υποστηριζεις ενα θεμα και σε χλευαζουν,προσπαθεις να βρεις αλλους να ακουσεις την αποψη τους και χανονται τα σχολια μεσα στον πανικο που δημιουργουν εκεινοι που δεν μας θελουν να μιλαμε μεταξυ μας.

Που θα βγαλει ολο αυτο δεν ξερω απλα αποφασισα να μην γραφω πλεον την αποψη μου σε αναρτησεις,ακρη δεν βγαινει,απογοητευομαι,και οχι μονο οταν βριζουν εμενα που ετσι κι'αλλοιως δεν με γνωριζουν αλλα και σε σοβαρα αρθρα βριζουν τους παντες και τα παντα.

Πως γιναμε ετσι...η ειμαστε και δεν το ειχα καταλαβει?