Airport tours,Μια αποτυχημενη αναχωρηση

Περιμενοντας να με παρει ο υπνος μετα απο 4 μερες διαμονη σε διαφορα αεροδρομια ειπα να καταθεσω την εμπειρια μου αυτη και ισως να ανακαλυψω κι'εγω τους λογους που αντεδρασα ετσι.

Ειπα να μαζεψω οτι εχει απομεινει μετα απο δυομυσι χρονια ανεργιας και να επιστρεψω στην Αυστραλια μετα απο 20 χρονια στην Ελλαδα,αλλοι ισως παρακαλανε για μια τετοια ευκαιρια,εγω απο την μια το εβλεπα σαν λυση αλλα απο την αλλη σαν ενα ακομα αδιεξοδο στα τοσα.

Τριαντα πεντε κιλα οσο ηταν η βαλιτσα ζυγιζε και η δικη μου ζωη,τρανταπεντε κιλα απο τι?

Κι ετσι εφτασα στο αεροδρομιο,φυσικα παρακαλουσα να μην φτασω,εδωσα την τριαντα πεντε κιλων βαλιτσα και προχωρησα,μερες πριν προσπαθουσα να πεισω τον εαυτο μου οτι ειναι το καλυτερο,μετα αρχισα να τον ρωταω...το καλυτερο απο τι?
Μετα απο μια ωρα φτασαμε στην Κωσταντινουπολη,μιζερος ο καιρος και εκει,οπως της Αθηνας,μας κρατησαν μεσα στο αεροπλανο ενω οι Τουρκοι εψαχναν οτι εβρισκαν μπροστα τους λες και ειχαν ειδοποιηση για βομβα.

Οταν απογειωθηκαμε ολα ηταν ομαλα,σιγα-σιγα αρχισα να αμφιβαλω αν το να αφησω οσα αγαπουσα και με γεμιζαν και να ξενητευτω ηταν η σωστη λυση,δεδομενο οτι η ψυχολογια μου εδω και πολυ καιρο ειναι στα ταρταρα...δεν ηθελε και πολυ,τωρα τι ηταν αυτο δεν το εχω ακομα καταλαβει,κριση πανικου,φοβος για το αγνωστο την ωρα που προσγειωθηκαμε στην Σιγκαπουρη ηξερα οτι τιποτα δεν πηγαινε καλα.

Με τοσα να τριγυριζουν μεσα στο μυαλο μου λογικο ηταν να σαστισω,την μια ελεγα ...οκ παω,την αλλη ελεγα γυριζω πισω,μια συντομη βολτα την 100% υγρη και βρεγμενη πολη δεν βοηθησε καθολου,μετα απο μια ωρα ημουν στο αεροδρομιο,ολα εδειχναν οτι συνεχιζω,εγω ωμως ρωταγα για πτησεις επιστροφης.
Η ερωτηση εγινε πιο επιτακτικη,οι απαντησεις με προσγειωσαν,δεν ειχα τα χρηματα που μου ζητουσαν,ειχα ομως ιδεες,μπηκα απο τα δεκαδες πι-σι του αεροδρομιου σε ιστοσελιδες αεροπορικων εταιριων και τελικα βρηκα μια τιμη στο ενα πεμπτο απο οσο μου ελεγαν.
Υπερενταση σε τρελλο βαθμο,εκανα οτι σκεψη μπορει να φανταστει καποιος,οχι καλη φυσικα,τελευταια το εχω αποκτησει και αυτο το κουσουρι σε υπερτατο βαθμο.

Ακυρωθηκαν εισητηρια,βρεθηκε η βαλιτσα και μεταφερθηκε απο την μια εταιρια στην αλλη,βγηκε το εισητηριο επιστροφης,τρελλα ακουγονται ολα αυτα,και εγω το ιδιο σκεφτομουν,ηδη δυο μερς χωρις υπνο και δεν καταλαβαινα τιποτα.

Καλη συντροφια το πι-σι,ειχε δεκαδες εκει,μονο που ορθιος δεν μπορουσα να σταθω πολυ,μιλησα με φιλους και φιλες,ενα στηριγμα σε μια δυσκολη ωρα τελικα,η ωρα ομως δεν περναγε,ξεραθηκα για λιγο ξαπλωμενος σε δυο κερεκλες,πρωτοφανες για μενα να κοιμηθω σε χωρο με φως και θορυβο.

Ωραια....σκεφτηκα,μετα τι?Με φαντασιωσεις δεν λυνεται τιποτα,επιστρεφω και μετα τι?
Να μην ηξερα τι επικρατει στην χωρα και κυριως να μην ηξερα οτι θα γινει πολυ χειροτερο στο μελλον...να ελεγα υπαρχει ελπιδα....ηλιθιος ειμαι σκεφτηκα,μαλακας με τις ευαισθησιες μου να καλυπτουν την λογικη μου καθε φορα.

Τοσα περνουσαν απο το μυαλο αλλα  η ωρα δεν περνουσε,αρχισα να ποναω παντου,να καθησω καπου αδυνατον,ετσι θα ενοιωθε και ο Τομ Χανκς στην ταινια...σκεφτηκα,αντε αλλο ενα γυρο του αεροδρομιου,ακομα λιγη ορθοστασια με τους υπολογιστες και τελειωσε και η τριτη μερα.

Σωστη η λαθος η αποφαση ειχε παρθει,ενοιωθα οτι εχω ταλαιπωρησει το σωμα μου και την ψυχη μου αφανταστα,σκεφτομουν οτι ημουν αχρηστος ακομα και να σκεφτω λογικα,αλλα η αποφαση ειχε παρθει,επεστρεφα πισω.

Αυτο δεν ηταν ταξιδι μεταναστευσης,αυτο ηταν airport tours,γυρω γυρω στα αεροδρομια και επιστροφη πισω,και οικονομικο μιας και δεν ξοδευεις σε ξενοδοχεια,επεστρεψα σε μια κατεστραμενη χωρα με μια πιο κατεστραμενη ψυχολογια,τι θα βγει απο ολο αυτο,αγνωστο.
Ομως αυτη ειναι η πατριδα μου ρε γαμωτο και την αγαπαω,με οσα κακα κι αν εχει,γιατι τα καλα της ειναι πιο πολλα,αλλα που να το δουνε αυτο οι απατριδες προδοτες που την ξεπουλανε.