Τα νεα γινονται καθε μερα και χειροτερα,εξι μηνες αναποφασιστικοτητα,εξι μηνες ανοησιες και πραξεις απελπισιας και ανωριμοτητας πολιτικης,οπλα στο τραπεζι και απειλες,Δ.Ν.Τ και η πιο αναποτελεσματικη διακυβερνηση για τετοια καταστροφη.
Και να που δεν θα εχουν να πληρωσουν τα επιδοματα ανεργιας απο τον αλλον μηνα,τους μισθους των βουλευτων και τις σπαταλες ομως θα εχουν να τις πληρωσουν.
Εχουν αναρωτηθει ποτε ολοι αυτοι οι καρεκλοκενταυροι πως ζει ενας ανεργος με τα 450 ευρω που του δινουν τον μηνα και για εναν χρονο?
Εχουν προσπαθησει ποτε να ζησουν οι ιδιοι με αυτο το ποσον.
Εχουν νοιαστει πως θα επιβιωσει μετα το τελος του επιδοματος?
Εχουν σκεφτει οτι οσοι απο ατυχια εμειναν ανεργοι απο 45 ετων και πανω οτι δεν θα εχουν καμμια ευκαιρια για εργασια στο μελλον.
Και δεν μιλαω για το μελλον που ερχεται οπου ακομη και νεοι ανθρωποι με πτυχια δεν θα εχουν αυτην την ευκαιρια,μιλαω οτι χρονια τωρα αυτη ειναι η φιλοσοφια των εργοδοτων,δεν προσλανβανουν ατομα μεγαλυτερης ηλικιας.
Οι λυσεις ειναι λιγες και τις παραθετω παρα κατω.
Πρωτη λυση
Ενα ωραιο βραδυνο συνολακι και ενα ζευγαρι γοβες και ψαξιμο για το κοντινοτερο στενακι της Συγγρου οπου θα πουλαμε φτηνα το κορμι μας σε πελατες,τι να τον κανω τον αντρισμο οταν δεν εχω να τον ταισω?
Δευτερη λυση
Ξαπλωμενος σε κεντρικη λεωφωρο με απλωμενο χερι να παρακαλαω τους περαστικους για ενα κοματι ψωμι,οι περισσοτεροι δεν θα εχουν ψωμι για τον εαυτο τους οποτε δεν συμφερει αυτη η λυση.
Τριτη λυση
Κρυμμενος σε στενα περιμενοντας νοικοκυρες με τσαντες που πανε για ψωνια,τι στο καλο 5 ευρω τουλαχιστον θα εχουν μεσα,μια κινηση και τα 5 ευρω θα ειναι δικα μου.
μπα δεν το βλεπω πιθανο να συμβει,ειναι ομως μια προοπτικη.
Τεταρτη λυση
Ανεβασμενος σε ενα κτηριο να κοιταζω τα πλακακια του πεζοδρομιου που θα καταληξω μετα το πεσιμο,δεν ειναι ευχαριστη αισθηση μαλλον και ο πονος ισως ειναι μεγαλος,να το ξανασκεφτω.
Πεμπτη λυση
Να μεινω στο σπιτι αποκλειοντας καθε επαφη με οποιον γνωριζω και εκει να περασω στην επομενη διασταση,ειναι μια εφικτη λυση που φυσικα θα προκαλεσει το ενδιαφερον των εφημεριδων χωρις ομως να διορθωσει τιποτα μιας και θα ειναι πολλοι που θα εχουν κανει το ιδιο.
Στατιστικη θα ειμαι λοιπον.
Αυτες ειναι καποιες απο τις λυσεις στο μυαλο ενος ανεργου που καταλαβαινει οτι δεν θα αντεξει ακομη λιγο να ταλαιπωρειται απο την κατασταση που εχει φτασει.
Και να σκεφτειτε οτι ειμαι ανεργος γιατι μια δημοσια υπηρεσια εδωσε στον εργοδοτη μου βεβαιωση που προσκομισε στο δικαστηριο οπου και καταδικαστηκε για παρανομη και καταχρηστικη απολυση,οτι δεν φοροδιαφευγε ενω φοροδιεφευγε.
Και ολοι καταλαβαινετε πως την πηρε αυτην την βεβαιωση.
Ενα συνενοχο και παρανομο κρατος του την εδωσε,τοσο απλα.
Πως ενα αναξιοπρεπες κρατος να καταλαβει οτι οι πολιτες του εχουν την αξιοπρεπεια που ποτε δεν ειχε αυτο?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου