Παλι "βολτιτσα"στο νοσοκομειο το απογευμα,παλι με βηματα βαρια και δυσκολα ανεβηκα την ανηφορα απο την εισοδο,περασα το γερικο αδεσποτο που με γαυγιζει οποτε πηγαινω και κτυπησα να μου ανοιξουν.
Παω συνηθως απογευμα να την βοηθαω να τρωει μιας και το πρωι ειναι κοντα της η αποκλειστικη,ετσι και σημερα την βρηκα ξαπλωμενη οπως παντα,παντα με βλεπει οταν πηγαινω αμεσως.
Μιλησαμε λιγο,βλεπει ονειρα που πιστευει οτι ειναι αληθινα,βλεπει τον αδερφο μου οτι την πηρε σπιτι του,η οτι πηγε να την δει,καλα που το βλεπει σε ονειρο γιατι στην πραγματικοτητα δεν πιστευω οτι θα το δει.
Ηρθε το φαγητο,καλο ηταν της το εδωσα σιγα-σιγα ενω εκεινη επεμενε οτι σηκωνετε και φευγει απο το νοσοκομειο οποτε θελει,μετα της εδωσα λιγη κομποστα,και τελικα ενα κοκ που της ειχα φερει και που της αρεσει.
Με ρωταει που κοιμαμαι και αν ειμαι φρονιμος,συνεχιζει να πιστευει οτι ερχεται σπιτι η στο σπιτι του αδερφου μου,την ποναει το σωμα της,και μενα θα με ποναγε αν ημουν στην ιδια θεση τοσες ωρες,τοσους μηνες.
Πρεπει να αρχισεις να σηκωνεσαι της ειπα,δεν μπορω μου απαντησε ειναι βαρια τα ποδια μου,την ανασηκωσα και της εκανα λιγο μασαζ στην πλατη ως την μεση,της αρεσε.
Επιασα το σωμα της...οτι εχει μεινει τουλαχιστον,εχεις αδυνατισει πολυ μαμα της ειπα,ολα τα κοκκαλα σου τα αισθανομαι στα χερια μου.
Δεν απαντησε,καθησα ακομη λιγο.
Να φας και το αλλο γλυκο το αφησα διπλα σου της θυμησα,θα το ξεχασει σιγουρα.
Θα ξαναρθω μεθαυριο της ειπα και την φιλησα.
Ποσο ακομη θα την βλεπω σκεφτηκα φευγοντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου