Σκεφτομαι οτι πριν τις γιορτες θα τελειωσει το επιδομα ανεργιας μου,σκεπτομαι οτι αυτο ειναι για την ωρα το μονο εσοδο,το μονο χρηματικο ποσο που χρησιμοποιω για τα εξοδα μου.
Σκεπτομαι την μανα μου στο νοσοκομειο εξι μηνες τωρα και στεναχωριεμε πολυ,σκεπτομαι οτι το μονο που πρεπει να περιμενω απο εκει μια μερα ειναι η ειδηση οτι εχει φυγει.
Σκεπτομαι αυτην την χωρα,με τοσα ονειρα μεγαλωσαμε ολοι μας εδω,την αγαπαμε και ας την βριζουμε,την ποναμε και ας την ταλαιπωρουμε,την νοιαζομαστε και ας υπερβαλουμε μερικες φορες.
Τι φταιμε εμεις αν αυτοι που κυβερνησαν τοσα χρονια μας κοροιδεψαν?τι μπορουσαμε να κανουμε για να αποφυγουμε την κατρακυλα αυτη?
Εγω δεν ζητησα δημοσια θεση,δεν καταπατησα κανενος την γη,δεν εκλεψα καποιου το
βιος,δεν χρηματισα εφοριακους,δικαστες,πολιτικους,δεν πηγα ποτε στα γραφεια τους να παρακαλεσω,τοσα ειχα, με τοσα περναγα.
Σκεπτομαι τους Ελληνες,οχι αυτους που τα εφαγαν,εκλεψαν,λεηλατησαν,τους υπολοιπους σκεπτομαι,πως θα τα καταφερουμε σαν λαος?
Περασαν τα χρονια 50 ετων πλεον,στελνω βιογραφικα που δεν απανταει κανεις,κανω οικονομιες εκει που δεν παιρνει,τα εξοδα πολλα,δεν τολμω να σκεφτω το μελλον.
Το μελλον πια δεν ειναι για μενα τιποτα,ενα χαος που δεν εχει ακρη,και κανεις δεν μπορει να βοηθησει να κρατηθω,απο που?
Υπομονη παιδια....θα ειναι δυσκολα τα επομενα χρονια,δεκαετιες ισως,μην τους πιστευετε πλεον,δεν αξιζει.
Αν κατι θα ηθελα να σκεπτομαι θα ηταν να μπορεσουμε σαν λαος να βγουμε απο αυτο που μας εβαλαν με το κεφαλι ψηλα,και κυριως περηφανοι γιατι εμεις δουλεψαμε,εκεινοι οχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου