Mε κακη διαθεση και παλι σηκωθηκα,και ομως δεν ηθελα να σηκωθω,εφτιαξα κατι να φαω και αρχισα παλι την γνωστη καθημερινη μου ρουτινα.
Χαζεψα στα διαφορα ενημερωτικα μπλογκ,τιποτα σπουδαιο δεν εχει συμβει σημερα,ουτε νικες ουτε θριαμβολογιες,δεν πιασανε και καμμια νεα τρομοκρατικη οργανωση και ανησυχω.
Κοιταξα τις αγγελιες,τιποτα,μαλλον και να υπαρχει κατι ειναι για νεωτερα παιδια και οχι για μενα,δεν με βοηθαει αυτη η καθημερινη απογοητευση στο ψαξιμο εργασιας.
Εχω χαλασει τελειως τις ωρες μου,αλλες ωρες κοιμαμαι,αλλες τρωω καθε μερα,και το κυριοτερο ειναι η αναποφασιστικοτητα μου να ξεκινησω να κανω κατι κατα την διαρκεια της μερας,απλα την αφηνω να φευγει οπως ηρθε,ανωδυνα.
Λεω να ξεκινησω για το νοσοκομειο,το αναβαλλω και το σκεπτομαι και μου φερνει ενοχες,και αυτη μονη της ειναι λεω,και ετοιμαζομαι,και αλλαζω γνωμη,και δεν παω.
Αυριο λεω,καλυτερα θα ειναι να παω αυριο,ισως νοιωθω καλυτερα και εγω,και αυτο μου παιρνει καποια ωρα να το αποφασισω,ετσι ημουν εγω?σκεφτομαι....
Ευτυχως που δεν εχει ζεστανει ο καιρος ακομη και μενω ανετα στο σπιτι,οταν ζεστανει θα εχω προβλημα με την ασφυκτικη ατμοσφαιρα εδω μεσα.
Να βγω εξω μονος δυσκολο,μαλλον στο ντους θα την βγαζω,ερχεται το καλοκαιρακι,αλλες χρονιες σκεφτομουν που θα παω εστω μια εβδομαδα να ξεκουραστω λιγο.
Τωρα να σκεφτω τι?δεν ειμαι κουρασμενος,σωματικα τουλαχιστον.
Η καθημερινοτητα ενος ανεργου,μια οδυνηρη εμπειρια,για ολους που ειμαστε στην ιδια φαση.
Ο αν-εργασιακος μεσαιωνας του κυριου"υπαρχουν λεφτα"σκεφτομαι.
Ετσι να περναει η ωρα παιδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου