Αρχισα να εργαζομαι γιατι δεν ειχαμε οικονομικη ανεση απο τα 14 σε οτι δουλεια ευρισκα και μπηκα στην ζωη νωρις,αυτο με εκανε να καταλαβαινω πολλα πραγματα,η χουντα που ζουσαμε τοτε εφυγε οταν εγω εκλεινα τα 14 και ολοι ελπισαμε για κατι καλυτερο,ηρθε η δημοκρατια οπως την λεγανε,εμεις δεν ξεραμε τι θα πει αυτο και τι διαφορα θα ειχε απο πριν,μας εμελλε να το μαθουμε αργοτερα.
Υποψιασμενος και αρνητικος σε οσα εγιναν τα πρωτα χρονια της υποτιθεμενης δημοκρατιας αποφασισα να μην ψηφιζω στην πρωτη τετραετια καθε κυβερνησης για να διαπιστωσω αν αυτα που υποσχοταν θα τα εκανε πραξη,και δεν εκανα λαθος,καμια κυβερνηση δεν εκανε πραξη ουτε το ενα δεκατο απο οσα υποσχεθηκε.
Στα 25 μου εφυγα στο εξωτερικο και το μεγαλυτερο λαθος μου ηταν οτι ξαναγυρισα αλλα δεν μπορουσα να αφησω δικο μου ανθρωπο μονο του εδω με τοσα προβληματα υγειας.
Δεν γραφτηκα σε κομματα,θυμαμαι ολοι το 79-80 ετραχαν να γραφτουν σε κλαδικες ιδιως του Πασοκ,ελεγαν οτι ετσι θα χωθουν καπου,δεν πηγα ποτε σε πολιτικο γραφειο,εκτος απο φετος που ενω ζητησα να μαθω γιατι το υπουργειο εργασιας δεν απανταει στις επιστολες μου εκεινοι με εστειλαν στο πολιτικο γραφειο της υπουργου,ξεφτυλα.
Μισθωτος ημουν παντα και εβλεπα και την φοροδιαφυγη...τεραστια και συνεχομενη απο πολλους εργοδοτες και την σαπιλα του συστηματος που εκανε τους ελεγχους και τα κονομαγε κανονικα,ολοι φοροδιαφευγανε,γιατροι,δικηγοροι,εμποροι,οι πιο πανω εκαναν παρτυ με μιζες και οφ σορ και εμεις περιμεναμε μια αυξηση του ενος ευρω την ημερα.
Εζησα και ζω την τεραστια ταλαιπωρια απο την ανικανοτητα του δημοσιου τομεα,απο τον τσαμπουκα και την αδιαφορια του,εζησα το καλο προσωπο του εργοδοτη οπως λεει ο Λοβερδος απο την απολυση μου χωρις λογο και την μεγαλη ταλαιπωρια απο τοτε,ειδα οτι η δικαιοσυνη δεν ειναι δυνατον να βγαλει ακρη με την παρανομια διοτι το κρατος υποστηριζει τον παρανομο σε βαρος της χωρας και του πολιτη,ειδα να δινεται βεβαιωση οτι η εταιρεια δεν φοροδιεφευγε ενω την φοροδιαφυγη την ξερανε ολοι αλλα καποιοι τα οικονομησαν και την καλυψαν.
Εζησα και ζω την περιπετεια υγειας της μητερας μου απο νοσοκομειο σε νοσοκομειο,με αποκλειστικες που παρανομα εργαζονται μεσα σε κρατικο ιδρυμα,φοροδιαφευγουν αλλα ποιος νοιαζεται,ειδα την αδιαφορια και το δεν βαριεσαι των εκει γιατρων και καταλαβα οτι¨
Αν σε αυτην την χωρα δεν εχεις δυνατοτητα οικονομικη να ελεγχεις εσυ την εξουσια τοτε εισαι χαμενος,αν δεν εισαι φοροφυγας τεραστιων διαστασεων τοτε πας φυλακη,αν δεν πατας τον απο κατω και δεν γλυφεις τον απο πανω εισαι αποτυχημενος,αν δεν ρουφιανευεις τον συναδελφο σου και δεν τεμπελιαζεις εισαι αντιπαραγωγικος.
Μετα απο 50 χρονια ζωης βλεπω οτι ειμαστε στο χειροτερο σημειο μας σαν χωρα,ακομη και απο την περιοδο της χουντας,τοτε τουλαχιστον ελπιζαμε σε κατι καλυτερο,και κρατησε 7 χρονια η χουντα,η οικονομικη δικτατορια που μας επιβαλλουν θα εχει μεγαλη διαρκεια και ας υποσχονται οι ανοητοι αλλα.
Δεν ειμαι συνενοχος κανενος λοιπον,δεν με βολεψατε,δεν σας το ζητησα ποτε,δεν σας εκλεψα,δεν πηρα μιζες,δεν σας χειροκροτησα,δεν ηρθα στις συγκεντρωσεις σας.
Ανεργος και χωρις πολλες ελπιδες να βρω δουλεια προσπαθησα πολυ,βιογραφικα μου μοιραζουν και εγω και οι φιλοι που μπορουν να βοηθησουν,απο το υπουργειο εργασιας μια τεραστια αδιαφορια,δεν ειμαι μονος σε αυτη την κατασταση,χιλιαδες συνανθρωποι μου στο ιδιο αδιεξοδο,και να εχεις και τον αλλον να σου λεει οτι φροντιζει τους αδυναμους της χωρας.
Συγνωμη που δεν εγινα τραπεζιτης ...να με θεωρησεις αδυναμο να κανεις κατι και για μενα.
Περιμενετε εσεις κατι καλυτερο απο αυτον?
Εγω οχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου