1. Από τη στιγμή που το καθεστώς δεν είναι σε θέση για την παραμικρή λογική δραστηριότητα, είναι υποχρεωμένο να μας αντιμετωπίζει με ύβρεις σαν κακοποιά στοιχεία. Το κράτος δεν κρύβει πλέον την απέχθειά του απέναντι στους πολίτες, που ευτυχώς ακόμα κυκλοφορούν ζωντανοί. Ο πρωθυπουργός λέει ψέματα σαν να ανασαίνει. Του έχουν μείνει μια χούφτα δημοσιογράφοι και κόλακες που δικαιολογούν το προμελετημένο του έγκλημα απέναντι στον κόσμο. Το σχέδιό του απλώνεται αμείλικτο, ακολουθώντας κατά γράμμα τις οδηγίες των τραπεζιτών. Κάποτε θα διαβάζουμε τις λεπτομέρειες της περιπέτειάς μας και θα ντρεπόμαστε που ένας κατεξοχήν ελαφρύς τύπος όπως ο Γιωργάκης μας πέταξε έξω από τη ζωή μας.
2. Η συστηματική εξαχρείωση του λαού είναι η νέα επιστήμη των επιτελείων της κυβέρνησης. Τρομερή ειρωνεία. Μας ζυγίζουν αντί να τους ζυγίζουμε. Ελπίζουν να γίνουμε απολιθώματα, διαφορετικά, ως εκπρόσωποι της «νομιμότητας» είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν, ανά πάσα στιγμή, κάθε βίαιο μέσο εναντίον του κινήματος. Αφού δεν εμπιστεύονται ούτε τον εαυτό τους, ζουν και αναπνέουν μέσα στο μηχανισμό καταστολής που ελπίζουν πως θα τους σώσει. Δικαίως! Γνωρίζουν πως κυοφορούμε μια απότομη και ολοκληρωτική αλλαγή.
3. Τα νέα για την ψυχική κατάσταση των πολιτών είναι οδυνηρά. Ολοι βυθιζόμαστε στην κατάθλιψη μέσα στο νεκρό καθεστώς που κυκλοφορούμε. Ο δυτικός πολιτισμός στηρίζεται όλο και περισσότερο στην καταστροφή της ιστορικής μνήμης, αφανίζοντας παράλληλα κάθε προοπτική καλύτερης εκπαίδευσης. Η θεραπεία που μας προτείνουν μας βουλιάζει στην αρρώστια. Θυμάμαι τον Χέμινγουεϊ λίγο πριν αυτοκτονήσει: «Τι νόημα έχει να καταστρέφουν το πνεύμα μου και να σβήνουν τη μνήμη μου, που είναι το κεφάλαιό μου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κάνω τη δουλειά μου; Ηταν μια λαμπρή θεραπεία, αλλά χάσαμε τον ασθενή».
4. Η μόνη απάντηση του πρωθυπουργού στον πανικό του είναι ο εκφοβισμός μας. Αυτό αποβαίνει μοιραίο για το καθεστώς του, γιατί η πτώση του ήδη έχει αρχίσει να διαφαίνεται. Δεν έπαιξε κι έχασε. Τον έπαιξαν και έχασε. Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
http://patrinaki.blogspot.com/2011/03/z.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου