Μια Ησυχη γιορτη

Δοξα τω Θεο περασε τουλαχιστον για την ωρα η δυσκολη κατασταση στην υγεια της μητερας μου,φυσικα διαθεση για γιορτη και χαρα δεν μου απομεινε,περασε μια δυσκολη εβδομαδα με στεναχωρια και σκεψεις περιμενοντας το χειροτερο που ευτυχως δεν ηρθε.

Δεν μπορω να μην πω ενα ευχαριστω απο την καρδια μου στους γιατρους και το νοσηλευτικο προσωπικο στην παθολογικη κλινικη στο ψνα,ετρεξαν και εκαναν οτι μπορουσαν,ακομη και πιο πολυ απο οτι μπορουσαν και ειναι απογοητευτικο οταν σκεφτομαι οτι αν υπηρχαν και αλλοι να αντιδρουν με αυτον τον τροπο δεν θα υπηρχε κανενα προβλημα απο οσα εχει η υγεια της αυτην την στιγμη.

Ξερω οτι πρεπει να ειμαι προετοιμασμενος για το χειροτερο,ενας ασθενης οταν καταληξει να μεινει κατακοιτος απο τραγικα λαθη των προηγουμενων γιατρων και νοσηλευτων ειναι πολυ δυσκολο να αναπεξελθει στις διαφορες λοιμωξεις και την εξασθενηση του οργανισμου του απο την κατακλιση.
Τουλαχιστον θα ειναι κοντα μου οσο ο Θεος το θελει και οχι η αποφαση των ανικανων γιατρων του Μποδοσακειου και των βαριεστημενων νοσηλευτριων του.
Ελπιζω να τους ανταποδωθει η ελλειψη νοσηλειας και φροντιδας που εδειξαν και οχι μονο σε εκεινην αλλα σε πολλους ασθενεις που υποτιθεται νοσηλευουν εκει,στον τραγικο αυτο χωρο που οι περισσοτεροι βολευτηκαν για να τεμπελιαζουν και να αδιαφορουν.

Μια ησυχη γιορτη,περιμενω αυριο να ξαναπαω,να της πω χρονια πολλα,γιορταζει βλεπετε,σε πεισμα αυτων που περυσι την περιμεναν να πεθανει.

Ταλαιπωρειται αλλα...ζει ακομη.