Το βαρος που μας εβαλαν στις πλατες μας το νοιωθουμε,το χρεος και την ηθικη απαξιωση την βιωνουμε,το ψεμα και την παγαποντια τους την βλεπουμε.
Το θεμα ειναι το δικο μας χρεος ποιο ειναι?
Να αφησουμε αυτη την πολιτικη απατη να καταλαβει την χωρα να την πουλησει με την δικαιολογια της σωτηριας της και να αφησουμε στους επομενους απο εμας μια αγνωστη χωρα που θα ανηκει σε αλλους?
Ποσες υποχωρησεις πρεπει να κανουμε για να καταλαβουμε οτι οσο υποχωρουμε τοσο εκεινοι λυσσασμενοι θα επιτιθενται εναντιον μας,μεχρι που ειμαστε διατεθιμενοι να πεσουμε?
Ποια Ελλαδα θελουμε να αφησουμε,αυτην που μεγαλωσαμε εμεις η εκεινην που ονειρευονται οι ανθελληνες και προδοτες που την ξεπουλανε?
Θα μου πειτε...και ποιον να πιστεψουμε πια?
Απο καπου πρεπει να αρχισουμε,εκεινοι εχουν φτασει ηδη στην μεση ποτε θα προλαβουμε?
Οσο δεν καταλαβαινουμε οτι ολα οσα λενε ειναι ψεματα τοσο εκεινοι θα συνεχιζουν το ιδιο εργο,οσο εμεις ειμαστε κομματια εκεινοι θα μας κοβουν κομματακια,οσο κοιταμε τον διπλανο μας με ζηλεια τοσο εκεινοι θα μας μειωνουν το επιπεδο της ζωης μας.
Δεν εχω παιδια,και χαιρομαι πλεον πολυ για αυτο,γιατι δεν θα πρεπει να εξηγησω σε αυτα οτι δεν εκανα τιποτα για να εμποδισω την λαιλαπα που απλωνοταν γυρω μου,οτι καθησα υπομονετικα και μου εφτανε η ελπιδα οτι καπου...καποτε θα κουραστουν οι προδοτες να με βασανιζουν.
Να βασανιζουν την χωρα μου.
Και πως θα τους ελεγα,οτι ναι δεν εκανα τιποτα.
Αλλα και εκεινοι δεν κουραστηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου