Προσοχή! Παγίδα.

Η εντολοδόχος τριμερής κυβέρνηση των ανδρεικέλων της Τρόικας

κατόρθωσε παίρνοντας την (καθ’ όλα επαχθέστατη δόση) να δημιουργήσει με τη βοήθεια της πιο μίσθαρνης προπαγάνδας την εντύπωση σε ένα μέρος των πολιτών ότι «πήραμε μιαν ανάσα» και ότι

στο εξής μπορούμε να αποδυθούμε σε έναν αγώνα ανάταξης της οικονομίας. Ουδέν ψευδέστερον! Αλλά η κυβέρνηση αυτή, όπως και οι προγενέστερες, παίζει συχνά με την «πρώτη εντύπωση», προκειμένου να κερδίσει κάποιον χρόνο και, βλέπουμε...

Απ’ ότι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις (με δεδομένες πάντα τις επιφυλάξεις μας για την αξιοπιστία τους), η κυβέρνηση της παρ’ ημίν τρόικας πέτυχε το στόχο της – να ανακόψει δηλαδή, έστω προσωρινώς, την πτώση της επιρροής της στο εκλογικό σώμα, μέσω της δημιουργίας ψευδών εντυπώσεων.

Ομως η κυβέρνηση της ετερόκλητης κι ανίερης συμμαχίας καθώς και οι κωλοπετσωμένοι προστάτες της στο εσωτερικό και το εξωτερικό, καλώς γνωρίζουν ότι η «πρώτη εντύπωση» έχει κοντά ποδάρια όπως το ψέμα. Επίσης όλοιαυτοί

έχουν αντιληφθεί ότι η ψευδής πραγματικότης που κάθε φορά αλλά αλληλοδιαδόχως μπορούσε να στήνει η προπαγάνδα τους, δημιουργώντας μιαμακρά κατάσταση φενάκης, έχει πια διαρραγεί.

Συνεπώς, και η κυβέρνηση και οι Επικυρίαρχοι ξέρουν καλά ότι η ψευδής ανακούφιση που δημιούργησαν δεν πρόκειται να κρατήσει πολύ ούτε νααντέξει μπροστά στα ίδια τους τα έργα.

Ηδη με το φορολογικό, αλλά και με τα άλλα μέτρα που θα συνεχίσουν να λαμβάνουν, η δημοσκοπική ανάσα που πήραν αρχίζει να γίνεται καπνός.

Αρα για την κυβέρνηση των τριών Κουίσλινγκ προβάλλει επιτακτική η ανάγκη, πριν να δει τα ποσοστά της να πέφτουν εκ νέου να προλάβει, και ναπροκαλέσει πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτήν τη στιγμή το μπρα ντε φερ των ποσοστών μεταξύ μνημονιακής κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται – από την πλευρά της κυβέρνησης – τημεταβλητή εκείνη που όχι μόνον θα προκαλούσε κόπωση στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά πτώση, πτώση μάλιστα καθοριστική,

τέτοια που να απογοήτευε τις προσδοκίες του λαού για τη δυνατότηταμιας αριστερής διακυβέρνησης.

Το προηγούμενο υπάρχει! Οχι της κυβερνησιμότητας τότε, αλλά της ανόδου των ποσοστών της Αριστεράς. Στο 17% είχε φθάσει ο ΣΥΡΙΖΑ και κοντά στο 10% ήταν το ΚΚΕ, όταν

ήρθε ο Δεκέμβρης του 2008!

Μετά το μπάχαλο εκείνου του Δεκέμβρη, ο ΣΥΡΙΖΑ επέστρεψε στο 4% κι ο κόσμος στο σπίτι του – μάλιστα πολλοί κλείστηκαν μέσα του κι έκτοτε δενξαναβγήκαν.

Το ίδιο σχεδιάζεται και τώρα!

Αν όχι ένας νέος Δεκέμβρης του 2008, πάντως κάτι ανάλογο ήπαρόμοιο, που θα έριχνε ξανά τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, αυτήν τη φορά απ’ το 30% και θα ξανάκλεινε τον κόσμο στο σπίτι του.

Αίφνης η βίλα Αμαλίας!

Σκοπίμως τη «θυμήθηκαν» μετά 20 έτη, γνωρίζοντας τη συμβολική αξία που έχει για έναν κόσμο. Αυτός ο κόσμος ήταν βέβαιον ότι θα αντιδρούσε. Ησύνδεση αυτής της αντίδρασης με τον ΣΥΡΙΖΑ θα έφερνε το κόμμα αυτό για άλλη μια φορά στον ίδιο παρονομαστή με τους μπάχαλους.

Αλλά, αν η βίλα Αμαλία είναι η θρυαλλίς, το ιδεολογικό υπόβαθρο της αντιδραστικής αυτής επιχείρησης οργανώνεται από καιρό επιμελώς.

Η ακροδεξιά ρητορική Σαμαρά, οι απίθανες δηλώσεις Κεδίκογλου, ηπερίφημη

«θεωρία των δύο άκρων», όλα τα σφυριά να βαράνε στο ίδιο αμόνι. Ηχυδαία προπαγάνδα των ντόπερμαν του Mega η δόλια τακτική ενοχοποίησης της Αριστεράς απ’ τον ΣΚΑΪ, η συστηματική κινδυνολογία του συγκροτήματος Μπόμπολα και του ΔΟΛ, η ευμενής ανοχή (κι ενίοτε ευγενής συμμετοχή του ΚΚΕ) σε αυτό το μπαράζ κατά της νομιμοφροσύνης του ΣΥΡΙΖΑ,αρχίζουν να μυρίζουν μπαρούτι.

  

Η παγίδα στήνεται, αλλά όσο κι αν είναι φανερή ορισμένοι σπεύδουν ναπέσουν μέσα. Και δεν λέω για τους ανεγκέφαλους που σπεύδουν να τινάξουν το σύστημα στον αέρα με γκαζάκια (τι τρυφερό!), ούτε για

τους προβοκάτορες (παρακρατικούς, χαφιέδες και χρυσαυγίτες) που βάζουν «κροτίδας τινάς» για να τις χρεωθεί η Αριστερά, λέω και για τους ολιγοφρενείς εκείνους που ενδημούν στον ΣΥΡΙΖΑ και σπεύδουν να οπλίσουν τα χέρια του εμπρηστικού φασισμού με τις αφελείς ή ηλίθιες δηλώσεις τους.

Αυτήν τη στιγμή όπως και πριν όπως και στο μέλλον το κύριοκαθήκον της Αριστεράς είναι η νομιμότης.

Η Αριστερά δεν έρχεται για να αιματοκυλίσει τον λαό, αλλά για να τονελευθερώσει. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνον με την εντολή και τη συμμετοχήτου λαού.

Βλέποντας αυτό το ενδεχόμενο πιο ορατό παρά ποτέ, η άρχουσα τάξη στήνει στην Αριστερά, αλλά και σε κάθε άλλη δημοκρατική δύναμη που αντιστρατεύεται το Μνημόνιο, παγίδα.

Οπως είπε όμως και ο κ. Τσίπρας στη συνέντευξη του στον κ. Χατζηνικολάου, για τις παγίδες ευθύνη δεν έχει μόνον όποιος τις στήνει, αλλά κι εκείνος που πάει και πέφτει μέσα.

Τις επόμενες ημέρες η ένταση θα κορυφωθεί. Δεν θα υπάρχει λογική, θα πρυτανεύει η προπαγάνδα. Και το παράλογο. Οπως αυτό της ΔΗΜΑΡ, να καταδικάζει δηλαδή την επίθεση στα γραφεία της ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ να τον κατηγορεί γιατί δεν την καταδίκασε...δυνατότερα!!

Οι μέρες που έρχονται είναι πονηρές, τα ντόμπερμαν έχουν ανεβεί στα κεραμίδια, είναι ταξικό και πατριωτικό καθήκον της Αριστεράς ναπεριφρουρήσει τη δημοκρατική ομαλότητα, το ειρηνικό πέρασμα του λαού σε μιαν άλλου τύπου διακυβέρνηση, αν ο λαός δώσει στα κόμματα τέτοιαν εντολή.

Η κυβέρνηση έχει παραβιάσει κάθε νομιμότητα, κυβερνά με προεδρικά διατάγματα, ο ένας της εταίρος, ο κ. Βενιζέλος είναι μια κινούμενη μεταβλητή τυχαιότητος κι άλλος ο κ. Κουβέλης μια αξιοθρήνητη σταθερά προς το μηδέν.

Η μόνη σωτηρία για το σύστημα της διαφθοράς και της διαπλοκήςσήμερα είναι η εξουδετέρωση της Αριστεράς. Κι αυτό έτσι όπως διαμορφώνονται μόνον διά της προβοκάτσιας. Μιας προβοκάτσιας στα όρια τουπραξικοπήματος.

«Ας προσέχουν οι Υπατοι» ή μάλλον για να είμαι πιο ακριβής, ας προσέξει ο λαός, ας προσέξουμε όλοι μας.

Τα αγρίμια ψάχνουν για έκρυθμη κατάσταση, για νεκρόν ή νεκρούς – τη νομιμότητα και τα μάτια μας!

Η Αριστερά έχει χύσει το αίμα της για τη δημοκρατία – δεν είμαστε τόσον κορόιδα, ώστε να μας τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί με τη θεωρία των άκρων ή να μας κάψουν τις ελπίδες με «επαναστατικά» γκαζάκια.

Οσο για τις παρλαπίπες της προπαγάνδας που θέλει να συνδέσει το 30% του λαού (κι αύριο ίσως το 40% ή το 50%) με το μπάχαλο, είναι βαθιά νυχτωμένες.

Αλλη ημέρα θα ξημερώσει...

http://www.enikos.gr/stathis/111863,Prosoxh!_Pagida.html