Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2009

Δωρεαν Υγεια

Ξεκινησα για το νοσοκομειο παλι σημερα,πηρα μπισκοτα και αλλα που ξερω οτι της αρεσουν και εφτασα στην ωρα μου.
Μπηκα σε ενα αδειο σχεδον κτηριο,πολλοι ασθενεις φευγουν για σαββατοκυριακο,μαλλον ειχαν φυγει και οι νοσηλευτες,για γιατρους ουτε να το συζηταμε.
Μονο μια καθαριστρια σφουγγαριζε οπως παντα ενω οι λιγοστοι ασθενεις περπαταγαν πανω στα σφουγγαρισμενα,και εκεινη τα ξανασφουγγαριζε.
Την βρηκα παλι στο κρεββατι με κλειστα τα ματια,αναρωτηθηκα αν κοιμαται η αν την ανακουφιζει να ειναι με κλειστα τα ματια για να μην βλεπει γυρω της.
Με κοιταξε,καμια διαφορα στο βλεμμα της,απογοητευση ειδα μονο,αληθεια και εγω το ιδιο θα ενοιωθα αν ημουν μεσα εκει.Ισως πιστευει οτι δεν την αγαπαω για να την παω εκει μεσα,μου το λεει κιολας σε καθε ευκαιρια.

Μαμα πρεπει να παιρνεις τα χαπια σου δεν γινεται αλλοιως πρεπει,ολο αντιρησεις και παραπονα,ποναω εδω,ποναω εκει,που να ξερω εγω τι ειναι?

Της πηρα ενα προφιτερολ και της εδωσα παλι το μισο,γυναικες μπαινοβγαιναν στον θαλαμο ζητωντας κι αυτες λιγο,ταινια φαντασιας,το εξπρες του μεσονυχτιου σκεφτηκα,απελπισια και μεσα μου.

Την πηγα μια βολτα εξω στην αυλη,καθησαμε,παραπονα,θελω να ερθεις σπιτι μαμα παρακαλω δεν ειναι ευκολο και για μενα αυτο,να παιρνεις τα φαρμακα σου ομως,μπα τιποτα,της φερνουν πικρα,μυριζει το δωματιο και εδω.

Πιστευει οτι δεν την θελω στο σπιτι,δεν ξερω γιατι,ισως για τον ιδιο λογο που πιστευει οτι της ριχνω φαρμακο να την σκοτωσω.
Μπηκαμε παλι μεσα,πηγα να της φτιαξω τα σεντονια,σεντονια με τρυπες,μαξιλαρια σχισμενα,αυτα και οι γυφτοι τα πετανε σκεφτηκα,εδω στην δωρεαν υγεια τα κρατανε για αυτους που δεν μπορουν να αντιδρασουν,για εμας στο μελλον.

Θα ερθω να σε κανω μπανιο της ειπα και σκεφτηκα πως αν καποιος ασθενης δεν εχει συγγενεις και αυτονομια στην κινηση μαλλον τον αφηνουν να πεθανει απο την βρωμα.
Σε ενα γραφειο καποια ατομα ξαπλα σε πολυθρονες,καθε φορα εκει ειναι,λες και καθονται στο σπιτι τους,πληρωνονται να ξαπλωνουν σκεφτηκα,αντε να αλλαξουν αυτα....μπα ποτε δεν θα γινει αυτο.

Ηταν η ωρα για να φυγω,θα ερθει ο Κωστας αυριο μαμα,δεν τον θελω ειπε μια μερα με κρατησε σπιτι του κι ελεγε στην γυναικα του"τι θα κανουμε με αυτην ρε!"
Τι να της πω,τι μπορω να πω εγω...
Φευγοντας καταλαβα γιατι οι πολιτικοι μας ποτε ουτε αυτοι ουτε οι συγγενεις τους δεν πανε σε δημοσια νοσοκομεια.

Για να μην κοιμηθουν σε τρυπια σεντονια και σχισμενες μαξιλαροθηκες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: