Τελικα ο γιατρος που θα βοηθουσε για την μεταφορα της μητερας μου σε αλλο νοσοκομειο ειναι ακομη εξαφανισμενος,λογος δεν υπαρχει να μενει σε εκεινο το μερος πια,και ετσι σημερα πηγα και μου εγραψαν τα φαρμακα της και αυριο με το καλο θα παμε να την φερουμε σπιτι.
Το θεμα ειναι τωρα τι αντιδραση θα εχει μολις εγκατασταθει στο δωματιο της και καταλαβει οτι πλεον μπορει να κανει οτι θελει οπως παληα.
Αν συνεχισει να παιρνει τα φαρμακα της ολα θα πανε καλα,αν ομως αρχισει παλι τα ιδια τωτε δεν μπορω να σκεφτω τι θα κανω.
Απο οτι μου ειπαν στο νοσοκομειο την φοβιζαν οτι θα της κανουν ενεση και μαλιστα της εκαναν καποιες με σκετο ορο,αυτο για να φοβαται και να δεχεται τα χαπια της,εδω σπιτι που δεν θα εχω εγω ενεσεις τι θα κανει?
Γυρνωντας απο το νοσοκομειο κτυπησε το κινητο μου,και σαν μεγαλη εκπληξη με καλεσαν σε συνεντευξη σε μια εταιρεια απο αυτες που ειχα στειλει βιογραφικο,μια ανασα ζωης,φυσικα δεν ειναι τιποτα σιγουρο,ας κανω τον σταυρο μου.
Γυρισα σπιτι και εκανα γενικη,ξεσκονισμα,σφουγγαρισμα,ολα τα εφερα ανω κατω.
Για ψωνια θα παω αργοτερα το απογευμα,και ετσι ολα θα ειναι ετοιμα για αυριο να ερθει να δω τι θα πει,θα γκρινιαξει ως συνηθως η θα πει κατι θετικο.
Επιστροφη σο σπιτι λοιπον,με την ελπιδα οτι θα καταλαβει οτι αυτο που κανω το κανω για το καλο της και να ηρεμησει επιτελους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου