Μολις μπηκε στο σπιτι μιλησαμε για τα φαρμακα της,ο γιατρος μου εχει γραψει ακριβως τις ωρες που πρεπει να τα παιρνει,μυαλο εχω και εγω μπορει να ξεχασω.
Αμεσως αντεδρασε,οχι ειπε δεν θα τα παιρνω ετσι,θα τα παιρνω οπως παληα.
Ωχ!
Τι εχω να τραβηξω παλι σκεφτηκα.
Εβριζε τους παντες,εμενα πρωτα,τον γιατρο,οσο και να της εξηγησα οτι εχει αλλαξει η δοσολογια και οι ωρες εκεινη ανενδοτη.
Οχι θα τα παιρνω οπως θελω εγω,οπως παληα.
Τελικα παλι στα νοσοκομεια θα τρεχουμε απο βδομαδα,αυτη την φορα πρεπει να βρεθει τροπος να μεινει μονιμα εκει,εδω οτι και να της λεω δεν δινει καμια σημασια,το δικο της θα κανει και ας λεω εγω το αντιθετο.
Που να ζητησω βοηθεια?Δεν ξερω πια,αφου τα λεω στους γιατρους οτι μολις γυρισει σπιτι δεν θα παιρνει τα φαρμακα της οπως πρεπει.
Υπομονη να δω τι θα κανει το Σαββατοκυριακο και μετα βλεπω τι θα κανω,παντως να περασω οσα περασα τους τελευταιους 2 μηνες δεν το βλεπω να το αντεχω.
Ξεροκεφαλη γυναικα,ολη της την ζωη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου