Ξυπνησα ακουγοντας την να με βριζει,δεν θα ειναι μια καλη ημερα παλι σκεφτηκα,ανασηκωθηκα,ηταν ωρα για τα φαρμακα της.
Ελα μαμα να παρεις τα χαπια σου,ελα ειναι η ωρα,εφαγες κατι?
Κοιταξα στην κουζινα,ειχε χυσει ολο το κουτι το γαλα στον νεροχυτη,γιατι το εχυσες βρε μανα το γαλα?
Μου χυθηκε κατα λαθος ειπε,αρχισα να τα παιρνω,δεν χυνετε ολο το κουτι μαμα εκτος και αν ηθελες να το χυσεις.
Δεν παιρνω τα χαπια μου.χωρις γαλα δεν μπορω,ευτυχως ειχα αλλο ενα κουτι απο το ακτβ που πινω εγω,ελα να.....σου εβαλα γαλα ελα να το πιεις ειναι ωρα για τα χαπια σου.
Ηρθε φωναζοντας στην κουζινα,πηρε το μπρικι και εχυσε το γαλα στον νεροχυτη.
Τς εξηγησα οτι αυτο που κανει ειναι κακο και οτι αν δεν παρει τα φαρμακα της θα καταληξει παλι στο νοσοκομειο,τιποτα,αυτο το χαπι εγω δεν το παιρνω,δεν ειναι για μενα,μου φερνει πικρα.
Μαζεψα τα πραγματα μου οση ωρα εβριζε.εμενα,τον γατρο την γειτονισα.ολους.
Κανε οτι νομιζεις,εγω δεν το μπορω αλλο αυτο της ειπα,αδιαφορη,απλωσα τα ρουχα που ειχε φερει απο το νοσοκομειο,της εδειξα που ειναι το φαγητο της και εφυγα.
Αυτο που γινετε 4 χρονια τωρα με εχει φθειρει τοσο πολυ που δεν μπορω να αντεξω αυτην την κατασταση,αν αυτη δεν καταλαβαινει οτι πρεπει να παιρνει τα χαπια της,εγω δεν μπορω να την βλεπω να αργοπεθαινει σιγα-σιγα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου