Κοιμηθηκα με αρκετη δυσκολια και παλι,το χειροτερο μου ειναι το πρωινο ξυπνημα που ξερω οτι ακομη μια ημερα θα παει ετσι στον βροντο,κοιταω συνηθως πρωτα αν υπαρχει καμια αγγελια στις ιστοσελιδες που εχουν αγγελιες για εργασια.
Αφου βεβαιωθω.....οχι οτι δεν το ξερω και απο πριν οτι δεν υπαρχει τιποτα με την ιδια κακη διαθεση συνεχιζω τις βασικες και μονο υποχρεωσεις μου,τιποτα αλλο.
Ηταν σημερα να παω στο δικαστηριο για την δικη που ειχαμε με τον πρωην εργοδοτη μου και που καναμε τον συμβιβασμο περισυ,και ενω ειχα ζητησει απο τους δικηγορους μου να αναβαλλουν την εκδικαση,εκεινοι λες και πληρωνονται απο αλλους και οχι απο εμενα επεμεναν να γινει σημερα.
Εχω πολλες αμφιβολιες και για την ολη σταση τους και δεν το λεω ετσι στην τυχη αυτο,αλλα ανακαλυψα οτι αυτο που υπογραψαμε περισυ ηταν διαφορετικο απο αυτο που μου ειχαν δωσει να διαβασω,και θα πειτε....μαλακας εισαι?
Ε να το παραδεχτω?
Το θεμα ειναι οτι το χαρτι υπογραφηκε και ηταν λαθος να το κανω αυτο,δεν ειναι ουτε το πρωτο λαθος μου και δεν θα ειναι το τελευταιο.
Το αλλο λαθος μου ηταν οτι συνεχισα στην τελευταια εταιρεια παρ'ολο που απο την πρωτη ημερα καταλαβα τι παιζει εκει μεσα,και τελικα εχασα το επιδομα ανεργιας που μονο για ενα μηνα ειχα παρει,τωρα θα περασω με οτι εχει μεινει και οταν τελειωσει τοτε θα δω τι θα κανω,δεν εχω και αλλες επιλογες.''
Αυτο που προσπαθω να κανω ειναι να ελεγξω το υπερβολικα ανεπτυγμενο αγχος μου και τα καταλοιπα των τελευταιων χρονων που εχουν αφησει αυτο το κατακαθι της απογοητευσης και της παραιτησης απο ολα.
Ερχονται γιορτινες ημερες....ας φανταστω τουλαχιστον οτι κατι θα παει καλυτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου