Πηρα μερικα γλυκα και μελομακαρονα και ξεκινησα για το νοσοκομειο.Μπηκα στο δωματιο της και εμεινα στηλη αλατος.
Απο την ημερα που πηγαμε εκει εχει μεινει το ενα τριτο απο οτι θυμαμαι απο την μητερα μου.
Τι να πω δεν ηξερα,να φωναξω,να βρισω,να ουρλιαξω,σε ποιον ομως.
Μυριζε ασχημα ηταν λερωμενη,την σηκωσα αν και δεν μπορουσε να σταθει μονη της εστω και καθιστη.
Ελα να φας ενα προφιτερολ της ειπα,της αρεσε,την λυπηθηκα,πως ειχε γινει ετσι θεε μου?
Πηγα στις νοσηλευτριες....γιατι εχει αδυνατισει τοσο πολυ?
Α...μην ρωτατε εμας δεν ξερουμε,δεν τρωει ουτε νερο πινει και τα χαπια της με δυσκολια μεγαλη τα παιρνει....παρτε τους γιατρους αυριο.
Βρηκα μια νοσηλευτρια στο διαδρομο...σας παρακαλω δεν μπορειτε να την αλλαξετε?μυριζει πολυ πως να μενει ξαπλωμενη στο κρεβατι ετσι?
Θα ερθουμε μου απαντησε,τι να προλαβουμε δυο νοσηλευτριες ειμαστε για 48 ασθενεις.
Και που πανε αυτοι που προσλαμβανουν σκεφτηκα....παλι λογια χωρις αντικρυσμα λενε.
Μιλησα λιγο μαζι της,την κοιταγα,ωχ αν ειναι οταν μεγαλωσω και αλλο να καταληξω σε τετοια μερη με τετοια νοσηλεια καλυτερα να μην ζησω σκεφτηκα.
Αυτοι οι ανθρωποι ολοι,ασχετα με την παθηση τους εχουν αναγκη απο πολυ περισσοτερη προσοχη απο οτι οι υπολοιποι ασθενεις με αλλες παθησεις,κι ομως τους εχουν παρατημενους σαν ζωα σε σταυλους να φυγουν και να τους ξεφορτωθουν.
Δεν ειναι να εισαι αρρωστος σε αυτην την χωρα,καλυτερα να φευγεις να ησυχαζεις.
Ισως φταινε τα φαρμακα που της δινουν ειπε η αλλη νοσηλευτρια,και δεν το βλεπουν αυτο?απαντησα εγω,να αλλαξουν την θεραπεια?
Οταν ηρθαμε ειχε τοση δυναμη που δεν μπορουσαν να την βαλουν στο δωματιο και τωρα δεν μπορει να σταθει?
Σε ποιον να παραπονεθεις ομως,θα τους αρεσε ηθελα να ξερω οι δικοι τους ανθρωποι να εχουν τετοια νοσηλεια,και καλα δεν τρωει...τι παει να πει αυτο δεν μπορει καποιος να φροντισει να φαει?
Ειμαστε δυο απαντησε....να παρετε αποκλειστικη.
Κι αφου δεν υπογραφει πως να την πληρωνω απαντησα ανεργος ειμαι με τι χρηματα?
Δημοσια νοσοκομεια με αποκλειστικες νοσοκομες,παγκοσμια πρωτοτυπια δεν νομιζω να συμβαινει αυτο σε αλλη χωρα εκτος απο κατι τριτοκοσμικες και πιο κατω.
Καθησα λιγο μαζι της,αν δεν βρεθει λυση θα πηγαινω εγω πλεον καθε ημερα να τρωει και μετα να φευγω,δεν εχω αλλη λυση,δεν περιμενω τιποτα απο τετοιο κρατος.
Και μετα σου λενε Πρωτα ο Πολιτης.
Ναι στον Θανατο μαλλον.
Περιμένοντας μάταια αυτή την χώρα να γίνει μια χώρα που αγαπάει και σέβεται τους πολίτες της.----------------------- Live your myth in Greece,we live this nightmare for decades.......... Waiting in vain for this country to become a country who loves and respects its citizens...... Η προδοσία της χώρας συνεχίζεται απο δεξιά και τάχα αριστερά,πιαστήκαμε πάλι μαλάκες αλλα δεν θα σταματήσουμε να μαχόμαστε ενάντια στους κλέφτες,ψεύτες,απατεώνες και τους δολοφόνους αθώων ψυχών.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου