Οι πρωτες τρεις ημερες των εορτων περασαν ησυχα,εκανα οτι μπορουσα να ξεχναω τα προβληματα μου αλλα καποιες στιγμες δεν ηταν δυνατον,μπορω να παραδεχτω οτι γενικα με εχει παρει απο κατω και οτι και να κανω το αγχος το υπερκαλυπτει.
Μια μικρη ημερησια εκδρομη στο Ναυπλιο που παντα μου αρεσει να επισκεπτομαι,βολτα στην παραλια,φαγητο και επιστροφη στο σπιτι.
Μια μικρη βολτα στο κεντρο οπου δεν μπορεις πλεον να περπατησεις στους πεζοδρομους απο τις 4 σειρες που σχηματιζουν οι πλανοδιοι που πουλανε τα παντα,βρωμια,σκουπιδια παντου,κοσμος απιστευτος.
Χθες το βραδυ οπως ειχαμε προγραμματισει πηγαμε στο θεατρο,ειχα ακουσει θετικες και αρνητικες γνωμες για την παρασταση και δεν ηξερα τι να περιμενω.
Ξεχαστηκα τελειως εκει,η ιστορια απλη,κωμωδια,με κυριο στηριγμα την ερμηνεια της Σοφιας Φιλιππιδου την οποια δεν ειχα ξαναδει ζωντανα.
Απιστευτη η ιδια,ειλικρινα δεν το περιμενα ουτε στα πιο τρελλα μου ονειρα,δεν ειμαι κριτικος θεατρου ουτε ειδικος σε αυτα,μονο την ματια της να ακολουθουσες ενοιωθες να σε μεταφερει μαζι της σε αυτη την τρελλη υποθεση του εργου.Οι υπολοιποι απλα υπηρχαν,εκεινη επαιζε.
Λεω ποσοι εχουν περασει απο τον τοπο αυτο που επειδη ηταν αντισυμβατικοι με αυτο που τους ζητουσε το επαγγελμα τους....εμειναν πιο πισω αλλα ηταν τοσο μα τοσο μεγαλοι....και ισως να μην το ηξεραν καν.
Γελασαμε πολυ αλλα μολις τελειωσε ξαναγυρισε το απιστευτο αγχος και η στεναχωρια που εχω εδω και αρκετο καιρο.
Κοιμηθηκα ασχημα και με διακοπες,και σημερα συνεχισαμε την βολτα μας στο κεντρο αποφευγοντας τα μερη που μονο να περπατησεις δεν μπορεις,γυρισα σπιτι,σε ενα αδειο χωρο,σκοτεινο,κρυο και οπως ειναι λογικο δεν μου αρεσε καθολου.
Αλλες τρεις ημερες ερχονται,ακομη δεν ξερω τι και πως θα κανουμε για να περασουν.
Σκεψεις πολλες αλλα αποφαση καμια.
Σκεπτομαι τις ημερες που θα ακολουθησουν μετα τις γιορτες,δεν θα ειναι ευκολες,κατι πρεπει να κανω να αντιδρασω αλλα τι?
Χρονια πολλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου