Αλλη μια ημερα περασε,αλλη μια ημερα που δεν εκανα τιποτα σημαντικο,οπως καθε πρωι εριξα μια ματια στις αγγελιες για δουλεια,δεν υπαρχει τιποτα,ολα νεκρα.
Στο νοσοκομειο ειχα παει χθες θα παω και αυριο με λιγη κοτοσουπα να φαει η μητερα μου.
Μου το εχει ζητησει η ιδια και ξεροντας τα φαγητα που δινουν στα νοσοκομεια το θεωρω λογικο να θελει να φαει κατι διαφορετικο,κατι να της θυμιζει το σπιτι ισως.
Νοιωθω σαν να τα εχω παρατησει ολα,δεν υπαρχει κατι που να ξεσηκωνει,να μου δινει μια μικρη ελπιδα,λογικα ειναι αρκετος κοσμος στην θεση που βρισκομαι και εγω,απελπισια,τι να πω.
Λεω να φυγω για λιγες ημερες στο νησι,μενοντας εδω δεν μου προσφερει τιποτα,εκει θα αναπνευσω καθαρο αερα,θα εχω και λιγη παρεα και δεν θα νοιωθω οπως εδω που ειμαι μονος μου ολη την εβδομαδα.
Ευτυχως που υπαρχει και το ιντερνετ και περναω λιγο την ωρα μου,θα ειχα σαλταρει χωρις μια απασχοληση,ειναι απιστευτα κουραστικο για την ψυχη να ειναι καποιος ανεργος και να μην βλεπει και κατι που θα μπορει να αλλαξει αυτην την κατασταση.
Λογικα τα φαρμακα θα αρχισουν να ενεργουν μετα απο καποιες ημερες,δεν εχω δει διαφορα ακομη,αλλα η γιατρος ειπε οτι παιρνει 15 ημερες να αρχισει καποια αλλαγη.
Υπομονη μεχρι να δω τι θα γινει,εως τοτε δεν μπορω να κανω και τιποτα αλλο.
Υπομονη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου