Πέμπτη, Φεβρουαρίου 18, 2010

Spread με Μελι


Μια απο τις εννοιες της λεξης που μας εχει γινει βραχνας τελευταια ειναι και αυτη,και θα ηταν προτιμοτερο να συζηταμε τι θα αλειψουμε πανω στο ψωμι παρα αυτο που συζηταμε.

Σε αντιθεση με την εννοια αυτη η αυξηση των επιτοκιων με τα οποια δανειζομαστε μας εχει φερει στο βαθος του γκρεμου.

Χωρις να μας λενε και πολλα καποιος μπορει να καταλαβει οτι η κατασταση ειναι περισσοτερο απο δραματικη,τρεχουν οι κυβερνωντες απο εδω και απο εκει να βρουν μια λυση,λυση δεν βρισκετε γιατι βαρεθηκαν στην Ευρωπη να τους κοροιδευουμε επι δεκαετιες,το επομενο βημα ειναι να μας δινουν τα μετρα ετοιμα και εμεις να μην μπορουμε να αντιδρασουμε,και τι μπορουμε να κανουμε?

Τιποτα!
Διαβαζοντας εφημεριδες του εξωτερικου μεσω του διαδυκτιου ξαφνιαζομαι και εγω απο την τοσο κακη εικονα που εχουν ολοι οι ξενοι για εμας,και να μου πεις ποιος τους ...... τους ξενους?σωστα...αλλα εκει τρεχουμε να δανειστουμε καθε τοσο οποτε πρεπει και να υπολογιζουμε τι σκεπτονται.

Και ειναι λογικο να μας ζητανε επιτοκια θανατου οταν ειναι γνωστο οτι ολοι για μια αρπαχτη ζουνε,βρηκανε εμας να αρπαξουν,γιατι παραπονιομαστε λοιπον,εμεις τοσα χρονια τι καναμε?

Περασανε πακετα και πακετα,εκατομυρια φαγωθηκανε,κλαπηκανε,κατασπαταληθηκανε.
Επρεπε να ειμαστε απο τις πιο ευπορες χωρες της ε.ε.και ομως με την πολιτικη των πολιτικων μας καταντησαμε τελευταιοι απο ολους.

Δεν ειναι τυχαιος ο τιτλος του ιστολογιου μου,δειχνει σε μικρογραφια τι συμβαινει επι χρονια σε αυτην την χωρα,και το χειροτερο ειναι οτι δεν προκειται να αλλαξει τιποτα.

Μια χωρα του τιποτα θα μεινουμε εως οτου μας αναλαβουν καποιοι αλλοι,οσοι ζουμε εως τοτε,θυμηθειτε το.

Δεν υπάρχουν σχόλια: