Τετάρτη, Ιουλίου 28, 2010

Falling



Μερικες φορες οταν ξυπναω καταλαβαινω οτι η μερα αυτη δεν ειναι σαν τις υπολοιπες,καποια Σαββατοκυριακα λεω οτι νοιωθω λιγο καλυτερα,εχω μια παρεα,ενα φιλο να μιλησω.
Καποιες μερες ομως που δεν εχω κοιμηθει και καλα και αυτο γιατι σκεφτομαι κυριως την επομενη ημερα,ξερω οτι δεν θα ειναι το αλλο πρωι καλυτερο απο το προηγουμενο.

Ετσι και σημερα μετα απο μια κουραστικη νυχτα ξυπνησα ακεφος,παντα κοιταω τα μεηλ μου να δω αν εχει ερθει κανενα με αγγελιες για εργασια.
Πλεον και αυτα σπανιζουν,και οσα ερχονται ζητανε ατομα με προσοντα που εγω δεν εχω,καθομαι και σκεπτομαι,τι θα γινει αυριο?

Καποια στιγμη τα χρηματα τελειωνουν,δεν ξοδευω πολλα,τα απαραιτητα,αλλα δεν ειναι και ο χαρακτηρας μου να δεχτω βοηθεια απο κανεναν,ουτε εναν καφε που λενε.

Ευτυχως λεω υπαρχει το σπιτι αλλοιως θα ημουν στους δρομους,οχι για πολυ,δεν θα το αντεχα.
Αλλα οι τοιχοι δεν τρωγονται,ουτε με τουβλα πλρηρωνονται οι λογαριασμοι,τι θα γινει αυριο σκεπτομαι.

Καποιος μου εγραψε ενα σχολιο,το εχω αναφερει και αλλου,οτι θα πρεεπει να ψαχνω μερα-νυχτα για δουλεια,και ρωταω...που?
Εδω στελνω βιογραφικα και κανεις δεν απανταει,εστω και με οχι,με τις νεες ρυθμισεις που οι κατω των 25 θα παιρνουν ψιχουλα...ποιος προσλαμβανει εναν 50αρη?
Εδω δεν τον προσλαμβαναν πριν.

Καποιες μερες δεν εχω καθολου διαθεση,για τιποτα,απλα καθομαι και αποφευγω να σκεπτομαι,τι θα γινει αυριο,ας γινει οτι ειναι να γινει τελικα.

Δεν εχω καποιον να τα πω και ετσι τα γραφω.....

Δεν υπάρχουν σχόλια: