Δευτέρα, Μαΐου 17, 2010

Στον δρομο


Αφηνουν ηλικιωμενους με ψυχιατρικες ασθενειες στον δρομο.....

Αυτο ακουσα σημερα και κοντεψα να πεσω απο το κρεβατι μου,πως μπορεις να αφησεις εναν δικο σου ανθρωπο αρρωστο απο αννοια,αλτζχαιμερ,στον δρομο?

Και ομως μπορεις.
Απανθρωπο αυτο που κανουν καποιοι αλλα εχοντας ζησει μια παρομοια κατασταση επι χρονια και χωρις καμμια βοηθεια μπορω μονο να κατανοησω,οχι να συμφωνησω.

Ανθρωποι με τετοιες ασθενειες χρειαζονται συνεχη,καθημερινη φροντιδα,καποιος πρεπει να ειναι μαζι τους,να τους ταιζει,προσεχει,περιποιειται,ειναι οπως ειναι ενα μωρο παιδι και ακομη χειροτερα.

Ολα αυτα τα χρονια λοιπον, και ειναι πολλα μερικες φορες,σε ολο το συστημα υγειας δεν υπαρχει ενας φορεας που να βοηθαει τον πολιτη που εχει ασθενη με τετοιο προβλημα,απο στον Αννα στον Καιαφα σε στελνουν,δεν υπαρχουν χωροι να φιλοξενουν ασθενεις με τετοια προβληματα,πρεπει να εχεις μπαρμπα στην Κορωνη για να τακτοποιησεις μια τετοια κατασταση.

Ετσι με την οικονομικη κριση και εχοντας τοσα εξοδα να αντιμετωπισουν καποιοι προτιμουν να ξεφορτωνονται τους ανθρωπους αυτους,να τους παρατανε στον δρομο ξεροντας οτι εκει τουλαχιστον καποιος θα ενδιαφερθει για την νοσηλεια τους.

Απανθρωπο τελειως αλλα και οδυνηρο σαν σκεψη,σε ενα κρατος που ξοδευει εκατομμυρια ευρω σε ανοησιες να μην υπαρχει μεριμνα να υποστηριζονται οι οικογενειες με τετοια προβληματα.

Να μου πεις εδω δεν υπαρχουν αλλα και αλλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: