Ειμαστε ακομα ζωντανοι

Tρεχαλα απο το πρωι παλι με τα ευτραπελα του Ελληνικου δημοσιου,να παω στον ελεγκτη του ΟΓΑ στο Αιγαλεω να μου υπογραψει να αγορασω το νεο αεροστρωμα,να το αγορασω,να ξαναπαω μετα να μου υπογραψει οτι το αγορασα,να παω στα κεντρικα του ΟΓΑ να το δηλωσω,να μου δωσουν τα χρηματα μετα απο 4 μηνες,και φυσικα αν γινει ετσι εγω δεν θα εχω να φαω εως οτου παρω το επιδομα ανεργιας στις 22 του μηνα.Ετσι η αγορα του αναβαλλεται για αργοτερα.
Το ιδιο και με τα επιθεματα για την κατακλιση,ειναι πολυ ακριβα,δεν τα χορηγει το νοσοκομειο,ουτε ο ΟΓΑ,οποτε μενουμε με αυτα που της χορηγει.
Αυτα ολα δεν επρεπε να γινονται αυτοματα μεσω του νοσοκομειου,τοσος αδικα χαμενος χρονος για 150 ευρω,ταλαιπωρια και αγχος,μαυρη οργανωση.
Σαν το επιδομα της προνοιας τοτε που το επαιρνε,επρεπε καθε λιγο και λιγακι για μια ανιατη ασθενεια να προσκομιζουμε χαρτια οτι ειναι ακομη ανιατη αλλοιως το εκοβαν,οπως στο θεμα"Βοηθεια στο σπιτι"που μονο βοηθεια στο σπιτι αυτων που εργαζονταν εκει ηταν.

Τελικα παρα τις διαβεβαιωσεις περι θανατου,ειμαστε ακομη ζωντανοι,και λιγο καλυτερα,και τρωει και ανοιξε τα ματια της και μιλαει κανονικα,χρειαζεται να εχει φαντασια καποιος για να καταλαβει ποσο αδιαφοροι υπηρξαν ολους αυτους τους μηνες εκει που ηταν?
Απλα οταν αφησεις καποιον να πεθανει ειναι πολυ πιο δυσκολο να τον κρατησεις στην ζωη μετα.

Τελικα ανακαλυψα την δυναμη των ιστολογιων,σημερα πηγα στο υπουργειο την αναφορα που εχω δημοσιευσει πιο κατω αλλα ηδη στο νοσοκομειο ο διοικητης ειχε ενημερωθει.
Ειχα διαβασει οτι τα ιστολογια τα παρακολουθουν αλλα τετοια αντιδραση δεν την περιμενα.
Μιλησαμε αρκετα,ηταν νεος διοικητης οχι ο παλιος με τις υποσχεσεις και την αδιαφορια,ελπιζω οτι υποσχεθηκε να το κανει,εχω χορτασει απο λογια,να δω τι θα γινει,ηρθαν πολλοι γιατροι,η νοσηλεια εκει αψογη,τοση διαφορα απο το ενα κτηριο στο αλλο?

Με τοσα προβληματα εχω να φαω καλα μερες,δεν προλαβαινω,ουτε τα χαπια μου θυμαμαι να παρω,για δουλεια δεν το συζηταω,ουτε φως ουτε ελπιδα,η κουραση ειναι μεγαλη αλλα τελικα ποση δυναμη παιρνει καποιος οταν εχει να αντιμετωπισει τοσες δυσκολιες δεν το ειχα φανταστει.
Για την ωρα,θελω να κοιμηθω πολυ,δεν το βλεπω,η υπερενταση δεν με αφηνει να χαλαρωσω.
Ας μαγειρεψω κατι,και μετα βλεπουμε.

Ομως θελω να ευχαριστησω το www.press-gr.blogspot.com που αναδημοσιευσε την αναρτηση μου και μεσω αυτου την sibilla και αλλα ιστολογια που την συνεχισαν.
Οπως και εναν σχολιαστη που εγραψε οτι την δημοσιευσα για να διαφημιστω και οτι η μητερα μου ειναι τρελλη.
Κρατατε γερα παιδια,βοηθατε και εμας με οσα κανετε.