Και ξερεις οτι δεν θα παει πουθενα,και αρχιζει η καταθλιψη να σε κυριευει,το συναισθημα της ανικανοτητας,της αχρηστιας,προσπαθεις να αντιδρασεις,δεν ειναι ευκολο ομως,και απλα υπομενεις αυτην την καθημερινη ρουτινα του....να κανεις απολυτως τιποτα.
Οταν τα προβληματα του κοσμου πολλαπλασιαζονται τοτε ολο και λιγοτεροι νοιαζονται για το τι γινετε διπλα τους,καθε σπιτι πλεον εχει και εναν ανεργο,η και περισσοτερους απο εναν,και πως θα συνεχιστει αυτη η κατασταση?
Και οι εργαζομενοι με τα δικα τους αγχη,τον φοβο μην χασουν αυτο το ελαχιστο πλεον που εχουν,με υποχωρησεις,με συμβιβασμους.
Χανεται σιγα σιγα το ενδιαμεσο,αυτο που λεγαμε παλια"μεσαια ταξη"θα μεινουμε" εμεις και εκεινοι"και δυστυχως εκεινοι εχουν τον τροπο να επιβιωσουν,εμεις οχι.
Οι λυσεις για οσους εχουν μια αισθηση αξιοπρεπειας,που δεν θα γυρεψουν ελεημοσυνη απο γνωστους η συγγενεις,που δεν θα καταληξουν να κανουν παρανομιες,δεν θα κλεψουν....δεν ειναι παρα ελαχιστες.
Ο καθενας θα βρει την δικη του λυση,και μετα λες....
Και οι υποσχεσεις περι αυτου του περιφημου διχτιου που πηγαν?
Μαλλον τις πηρε μαζι του στην Παρο για ψαρεμα ο Γιοργο και ξεχασε να τις ξαναφερει πισω.
Δεν υπαρχει απολυτως τιποτα,ολο λογια και υποσχεσεις στην τηλεοραση για να πιστευει ο κοσμος οτι κατι γινετε,μα πλεον το μονο που γινετε σε αυτην την χωρα ειναι η καταβαραθρωση των παντων.
Χαμογελαει στις φωτογραφιες ο Γιοργο,η μαστουρωμενος ειναι η υπο την επιρροια χαπιων,γιατι δεν βγαινει στον δρομο να δει ποσοι απο τους ηπηκοους του χαμογελανε το ιδιο?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου