Πριν δυο χρονια

Πριν δυο χρονια το ειχα γραψει αυτο,ποσο θα ευχομουν να ειχε μεινει σπιτι και να μην
τελειωνε η ζωη της εκει που βρισκεται τωρα.

Υπαρχει μια Γυναικα στο διπλανο δωματιο,δεν την γνωρισα ποτε τοσο καλα ισως φταιω και εγω,η ιστορια της δεν εχει τιτλο δεν εχει ωραιο τελος οπως οι παλιες ελληνικες ταινιες.
Πολλα απο τα γεγονοτα τα ξερω απο πρωτο χερι,αλλα τα εχω φανταστει απο την πορεια των γεγονοτων και αλλα μου τα εχει πει η ιδια.
Γεννηθηκε σε δυσκολες εποχες απο μια φτωχη οικογενεια,ο πατερας της ειχε πεθανει απο πεινα στην κατοχη και η μανα της την μεγαλωσε μαζι με τα 4 αδελφια της με στερησεις αλλα στερησεις ειχε ολος ο κοσμος στο νησι τοτε.
Μεγαλωσε δουλευοντας στο σφουγγαρι δεν ξερω τι εκανε αλλα εβγαζε καποια χρηματα να μπορει να βοηθαει την οικογενεια της,και γυρω στα 20 γνωρισε τον αντρα της.
Ηταν πολυ ομορφη παρα πολυ και του τραβηξε την προσοχη,κι ετσι αυτος την εκλεψε μια νυχτα,παντρευτηκαν ενω οι δικοι του δεν ηθελαν και εκαναν το πρωτο τους παιδι 2 χρονια μετα ενα αγορι.
Εκεινος ηταν ναυτικος και ελειπε πολλους μηνες απο το νησι,εκεινη βρηκε την ευκαιρια και γνωρισε φιλες να περναει η ωρα της,γνωρισε ομως και καποιον που την ξεμυαλισε.
Στο νησι εκεινα τα χρονια ολα μαθευοντουσαν γρηγορα,οι δικοι του το εμαθαν και του το εγραψαν,εκεινος ειχε πηδηξει απο το πλοιο και ειχε μεινει μεταναστης στην Αυστραλια.
Για κακη της τυχη αυτο εγινε η αιτια του διαζυγιου της και της ακυρωσης της προσκλησης που ειχε κανει ο αντρας της να την παρει μαζι του εκει.
Το νησι δεν τα σηκωνε αυτα επρεπε να φυγει γρηγορα,αφησε το παιδι στην μανα της και πηρε τα πραγματα της για την Αθηνα,ειχε ομως και κατι αλλο μαζι της.Ηταν εγγυος στο παιδι αυτου που την ειχε ξελογιασει.
Περασε δυσκολες μερες μενοντας σε σπιτια ανθρωπων που δεν γνωριζε,κανοντας δουλεις που δεν ηξερε και σιγα σιγα εφυγε και εμεινε μονη της σε ενα ιμιυπογειο στον Ν.Κοσμο.
Ειπε στην μανα της να στειλει το παιδι μετα απο καποια χρονια αλλα το παιδι εχοντας ακουσει πολλα κακα δεν εμενε αλλα με τα ποδια γυρνουσε στον Πειραια και απο εκει λαθρεπιβατης πισω στο νησι εκει που ειχε ζησει,μια ηταν η λυση λοιπον να μπει σε ιδρυμα το ειχε αποφασισει.
Το πηρε απο το χερι και χωρις εξηγησεις το πηγε με το τραινο στην Κηφησια εκει κοντα στο Κεφαλαρι,εκει το αφησε δεν ξερω αν πονεσε φευγοντας η ενοιωσε ανακουφιση εξαλλου θα το επαιρνε παλι σπιτι τα καλοκαιρια και θα το εβλεπε καθε μηνα.
Καποιους μηνες δεν μπορεσε να παει,απο την ζωη της ειχε φυγει αυτος που την ξελογιασε και προσπαθουσε να βρει τον δρομο της δουλευοντας σε σπιτια καθαριζοντας και γνωριζοντας αλλους αντρες προσμενοντας την αγαπη τους που ισως ποτε δεν πηρε.
Ενω η ζωη της συνεχιζοταν ετσι γνωρισε τον μεγαλο ερωτα της ζωης της και αρχισαν να ζουν μαζι , μαθαινοντας για το ποσο ξυλο ετρωγε το παιδι της στο ιδρυμα αποφασισαν να το παρουν απο εκει,κριμα ποσο αργα πηραν πισω ενα αγριμι που δεν ακουγε,δεν αγαπουσε και δεν υπακουε σε τιποτα.
Δεν μπηκε σε πολυ κοπο να το κατανοησει και συνεχισε την ζωη της εξαλλου ειχε και το αλλο παιδι που την ενοιαζε περισσοτερο,ηθελε να παντρευτει τον ερωτα της μα ποιος παντρευεται μια γυναικα με δυο παιδια και χωρις οικονομικη ανεση?
Μετα απο πολλες υποσχεσεις γαμου,αρκετες εκτρωσεις και τον θανατο που κοντευε να την βρει μονη στο νοσοκομειο ο ερωτας την την αφησε και παντρευτηκε καποια με ακινητο στο Περιστερι.
Η ζωη της τρανταχτηκε απο τα θεμελια δεν υπηρχε πια ελπιδα,συνεχισε παλι να δουλευει σε σπιτια η να κραταει παιδια
και εστειλε το πρωτο της παιδι να εργασθει για να βοηθαει στο σπιτι.Το ιδιο εκανε και το μικροτερο.
Τα χρονια περνουσαν με δυσκολιες εως οτου συναντησε καποιον που εμελλε να ειναι το τελευταιο λιθαρι στην απελπισια και την αγωνια της.
Τον εφερε στο σπιτι να μενει μαζι της αποσκοπωντας στην οικονομικη του βοηθεια,τα παιδια ειχαν εντονες αντιρησεις δεν ενδιαφερθηκε για οτι και να της ειπαν, 4 ατομα σε μια γκαρσονιερα στην Λιοσιων αρκει να επιτυχει τον σκοπο της.
Το μεγαλο της παιδι εφυγε για την Αυστραλια στον πατερα του και ο μικροτερος παντρευτηκε και εφυγε και εκεινος,εμεινε με τον ταξιτζη που με την συμπεριφορα του την εκανε να νοιωθει ασημαντη και αχρηστη.
Ειχε μαζεψει καποια χρηματα και ετσι καταφερε να αγορασει ενα μικρο δυαρι στον Κολωνο τουλαχιστον θα ειχε καπου να μεινει.
Απο την Αυστραλια ερχοντουσαν χρηματα οποτε ηταν εφικτο και ο γιος της ερχοταν καθε τοσο απο μακρυα να την δει,της εφερνε δωρα και τηλεορασεις και βιντεο που δεν ειχε, αλλα εκεινη ελεγε στους γειτονες οτι της τα εφεραν αλλοι το γιατι δεν το γνωριζω.
Ο μικροτερος απο την μερα που παντρευτηκε και της πηρε και ολα τα επιπλα δεν εδινε καμμια βοηθεια εκτος απο ενα τηλεφωνο ποτε-ποτε και αυτο την εθλιβε γιατι εκεινον τον ειχε παντα κοντα της και ενα πιατο φαγητο του το εδινε και ας το στερουσε απο τον μεγαλυτερο.
Η συμπεριφορα του ταξιτζη γινοταν χειροτερη καθε μερα 15 χρονια δεν την ειχε παει ουτε εως το παρκο της γειτονιας και πολλες φορες της εφερνε φαγητο που ειχε μαζεψει απο τα απορριματα του κοντινου σουπερ μαρκετ.
Αναγκαζοταν να του κλεβει χρηματα απο το πορτοφολι οταν κοιμοταν δεν ειχε αλλο τροπο για να ζησει.
Μετα απο χρονια ο γιος της γυρισε πισω στην Ελλαδα να μεινει και ευτυχως με τον μισθο του την βοηθουσε,τα χρονια περνουσαν συνταξη δεν ειχε δικαιωμα να παρει τι θα γινοταν?
Ο γιος της την προετρεπε να διωξει αυτον τον αχρηστο ανθρωπο απο το σπιτι της και με την δικη του βοηθεια θα μπορουσε να ζησει δεν τον ακουγε δεν ξερω τι κενο μεσα της συμπληρωνε αυτη η κακομεταχειρηση,εως οτου μια ημερα ο γιος της πουλησε το σπιτι που ειχε και εμενε και μετακομισε μαζι της.
Αυτος ο ανθρωπος πρεπει να φυγει μανα ειπε,τιποτα.....πολλες οι προσπαθειες και τελικα μετα απο εναν καυγα τον εδιωξε για παντα.
Εμειναν οι δυο τους,ο καθενας με τα δικα του προβληματα,βγηκαν στην επιφανεια ο θυμος του γιου για τα παιδικα του χρονια,η οργη της μανας για οσα ειχε ζησει στην ζωη της αλλα η ζωη συνεχιζοταν.
Γιατι ο αδελφος σου δεν μου δινει μια δραχμη?ελεγε συνεχεια,τι την χρειαζεσαι μανα θα κοιταξω να σου βγαλω μια συνταξη ελεγε το παιδι και με κοπο της εβγαλε μια συνταξη αναπηριας και την βοηθαγε και ο ιδιος με τον μισθο του.
Αρχισε να τρεμει το σαγονι της πριν χρονια μανα να παμε στον γιατρο ελεγε το παιδι,ειμαι μια χαρα απαντουσε εκεινη και πηγαινε η κατασταση ετσι.
Μια ειχε δουλεια το παιδι μια οχι,επαιρνε τον αδερφο του...βοηθησε την μητερα να περναει σε παρακαλω....ουτε δραχμη ηταν η απαντηση και παλι τα ιδια.
Εκει καταλαβε οτι η μητερα του περνει χαπια που δεν της κανουν καλο,ηρεμιστικα απο χρονια πολλα...κοψτα μανα δεν ειναι καλα αυτα,να κοιτας την δουλεια σου του ελεγε.
Πηγε στον γιατρο της τι ειναι αυτα τα χαπια γιατι τα παιρνει?
Εμενα μου λεει οτι τα παιρνει για καποιον ηλικιωμενο ειπε ο γιατρος εξαλλου με το βιβλιαριο του ερχεται εδω.
Ναι ελεγε ψεμματα στον γιατρο και με το βιβλιαριο που ειχε κλεψει απο τον ηδη συνταξιουχο ταξιτζη επαιρνε αυτα τα χαπια.
Δυομιση χρονια πριν αρχισε να της μυριζει το νερο της βρυσης και επινε νερο μονο απο την βρυση της διπλανης,μανα το ιδιο νερο ειναι ελεγε το παιδι αλλα δεν φανταζοταν τι θα ακολουθησει.
Επειτα ηρθε η μυρωδια του κατσαριδοκτονου,μου ριχνεις φαρμακι να με σκοτωσεις ελεγε,μανα εγω?,,,,,,ναι εσυ σε παρακαλω μην το ριχνεις θα πεθανω.
Και σηκωνοταν καθε λιγο να σφουγγαρισει να φυγει η μυρωδια και παλι και παλι και παλι μερα και νυχτα,ντυμενη η γυμνη.
Αδερφε μου βοηθει ειπε ο μεγαλος στον μικρο ελα να δεις τι γινετε να μου πεις τι να κανω.
Κατι της κανεις εσυ και το νοιωθει αυτο ειπε ο μικρος και την πηρε δυο-τρεις φορες να μεινει στο σπιτι του.
Δεν αλλαξε ομως κατι αρχισαν οι καταρες οι μουτζες οι απειλες αδερφε μου βοηθησε με λιγο ελεγε ο μεγαλος τα ιδια ο αλλος.
Στον γιατρο δεν ηθελε να παει, εκλαιγε ο μεγαλος οταν με εντολη εισαγγελεα την πηγε στο νοσοκομειο,ηρθε αργοτερα ο μικρος να τον κατηγορησει οσπου εμαθε απο τους γιατρους οτι ηταν να μαθει.
Παρκινσον με ψυχωσικες τασεις ειπαν οι γιατροι σε ενα νοσοκομειο μονο κατ'ονομα κανεις δεν ενδιαφερθηκε και ετρεχε ο γιος της να την πλυνει να την ηρεμησει να την ταισει.
Εστειλε ο γιος επιστολες σε υπουργεια στον πρωθυπουργο για τα χαλια της περιθαλψης κανεις δεν απαντησε και τι να πουν?
Εν'τω μεταξυ νωριτερα της ειχε βγαλει και μια συνταξη απο τον ογα να γυρισει σπιτι να περασει τα τελευταια της χρονια ηρεμα και ησυχα μονο αυτο ηθελε.
Και ομως τα χειροτερα αρχισαν απο εκει,ανεργος αυτος παλι δεν μπορουσαν να ζησουν με τοσο λιγα ετρεξε παντου τιποτα δεν υπαρχει βοηθει σε αυτη την χωρα,εδω ειναι
"Η Ελλαδα η χωρα του τιποτα"
Η μια ψυχωση ακολουθει την επομενη,βοηθεια στο σπιτι δεν υπαρχει και μονη της τις περισσοτερες ωρες της ημερας καθεται και σκεφτεται τι ομως δεν γνωριζω.
Ο γιος της πια ειναι αυτος που την πηγε στο τρελλοκομειο οπως λεει και εκει αρρωστησε,εκι την εδειραν και εκεινος γελαγε,αυτος φταιει για ολα.
Και δεν τον αγαπαει θα τον τρελανει λεει και ομως μερικες φορες τον λεει παιδι μου και εκεινος ακουει κατι που θελει να ακουσει και μετανοιωνει που μεσα στα νευρα του της μιλαει αποτομα και μερικες φορες σκληρα σαμπως ξερει κι εκεινος πως να φερθει?
Δεν θελω να σου δινω χρηματα να μου ψωνιζεις του ειπε,τα τρως αλλου η τα βαζεις στην τραπεζα,300 ευρω ειναι μανα τι να φτασουν?
Μπα οχι τα βαζεις στην τραπεζα εσυ και τρεχει η γειτονισα να της φερνει ψωμι και διαφορα μικροπραγματα και το ψυγειο ειναι αδειο τι τρωει δεν ξερω.
Και παλι ο μεγαλος στον μικρο,βοηθεια σου ζηταω και εκεινος ουτε ενα τηλεφωνο να παρει δεν βαριεσε βλεπει ο θεος και πραττει αναλογα για τον καθενα.
Γραφω για την ιστορια της γυναικας στο διπλανο δωματιο,μανα μου ειναι και θελω πολλες φορες να κλαψω εγω για την ζωη της αλλα δεν εχω δακρυα πια,το μονο που ηθελα ειναι οσα κακα περασε στα νιατα της να τα σβησει η ηρεμια και η ασφαλεια που θα εχει στα τελευταια χρονια της ζωης της.Ο θεος δεν το ηθελε ετσι.
Η δυναμη μου δεν ειναι πια αρκετη για να το αντεξω ολο αυτο.