Ενας λαος ηταν,δολιος και φτωχος,εζησε πολεμους,δικτατοριες,εμφυλιους,βασιλεις,και παλι δικτατοριες,φτωχος λαος αλλα τιμιος,με ανοιχτα παραθυρα και πορτες κοιμοντουσαν τα βραδυα.
Ενας λαος ευκολοπιστος,ετρεξε να γιορτασει την δημοκρατια που ηρθε,επιτελους μια καινουρια μερα.
Και απο εκει και περα αρχισε το πανηγυρι των συμμοριων,επεσαν με τα μουτρα στο ψητο οι πεινασμενοι και αστεγοι πολιτικοι,παχυνε ο κολος τους και γεμισανε οι τσεπες τους,εκαναν σπιτια,οικοπεδα,βιλλες,πισινες,ετρωγαν τον αμπακο.
Το μονο που αλλαζε καθε εκλογες ηταν αυτοι που ετρωγαν,ο χαζο λαος πιστευε οτι αλλαζε και η πολιτικη,εκει με πεισμα,με σημαιακια,με χειροκροτηματα,με συγκεντρωσεις.
Οι συμβιβασμενοι επαναστατες πλουτιζαν,αριστεροι η δεξιοι το ιδιο κομμα,εκαναν ομολογα,λιρες,δολλαρια,οφ σορ,και ο λαος πανηγυριζε καθε φορα που αλλαζε η συμμορια και ερχοταν η παλαιοτερη,εκεινη που ειχε φυγει γιατι ειχε κατακλεψει τον τοπο.
Κληρονομοι των συμμοριων κυβερνουσαν και μετα ερχοταν η σειρα των επομενων κληρονομων,και ο λαος ζουσε λιτοτητα,τραινα,διαφανεια,φως στο βαθος του τουννελ,και αλλη λιτοτητα,και αλλη λιτοτητα,
ποση αλλη λιτοτητα πια?
Κι ομως ετρεχε στο πανηγυρι των εκλογων με την ελπιδα οτι κατι θα καλυτερεψει,και γιορταζε την αλλαγη της συμμοριας απο την προηγουμενη που και αυτη ειχε κατακλεψει τον μοχθο του,τις ελπιδες του,τους κοπους του.
Τωρα ο χαζολαος δεν πανηγυριζει πια,τωρα κοιταει να βρει μεροκαματο,κοιταει αν εχουν να φανε τα παιδια του,αν θα εχει δουλεια την επομενη ημερα,αν του φτανει ο μισθος για να περασει τον μηνα.Πως θα επιβιωσει αν μεινει ανεργος.
Τωρα ο χαζολαος δεν μπορει να κοιμηθει με κανενα παραθυρο ανοιχτο,να παει μια βολτα σε μικρα στενα της πολης,να κυκλοφορησει οπου θελει.
Οι κληρονομοι που μας ετυχαν ηταν ανικανοι,κοιταξαν μονο το μελλον των δικων τους κληρονομων,ειδαν τον πλουτο της χωρας σαν δικο τους και τον σπαταλησαν.
Τωρα εμεις πληρωνουμε τα χρεη τους,τις κλοπες τους και ας μας λοιδωρουν οι γελοιοι οτι τα φαγαμε μαζι τα λεφτα.
Και ομως λιγο αν σκεφτομαστε,λιγο αν βλεπαμε πισω απο τις υποσχεσεις,αν ψαχναμε το ψεμμα περα απο το χαμογελο και το κουστουμι των κληρονομων.
Θα καναμε το πιο απλο,αυτο που θα μας γλυτωνε απο ολα.
Δεν θα αποδεχομαστε την αισχρη κληρονομια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου