Ξεκινησα νωρις για το νοσοκομειο,αναρωτιομουν αν την εβρισκα καπως καλυτερα,στον δρομο για το κτηριο βρηκα την κοινωνικη λειτουργο.
Σας επαιρνα τηλεφωνο αλλα δεν σας εβρισκα ειπε,παραξενο απαντησα ημουν σπιτι ολη μερα την Παρασκευη,τελως παντων.
Μου ειπε οτι ειχαν βαλει ηδη αποκλειστικη απο την Παρασκευη ενω εμενα μου ελεγαν οτι θα μπορεσουν να το κανουν απο σημερα,για αυτο τον λογο ειχα παει απο νωρις.
Δεν την βρηκα στο δωματιο της,με οδηγησε μια νοσοκομα σε ενα αλλο δωματιο που την ειχε παει η αποκλειστικη και την βρηκα να την ταιζει το πρωινο της.
Καλυτερα δεν την βρηκα και ανησυχω γιατι δεν αντιδρα στην αγωγη της,παντως με το ζορι και σιγα σιγα εφαγε ολο σχεδον το πρωινο.
Μιλησα για λιγο με την αποκλειστικη,της εδωσα και τα χρηματα που επρεπε για αυτον τον μηνα,η κοινωνικη λειτουργος ετοιμασε νεα εξουσιοδοτηση για να παρω την συνταξη της στο τελος του Γεναρη ωστε να μην εχουμε προβληματα με την παρουσια της αποκλειστικης.
Με δυσκολια την υπεγραψε,τι σκεφτεται δεν γνωριζω,παντως ετσι οπως παει δεν ξερω αν τον επομενο μηνα θελησει να υπογραψει παλι.
Καθισα κοντα της,θλιψη,πως κανει ετσι τον ανθρωπο αυτη η αρωστια,μιλησαμε οσο μπορουσε να απαντησει,της εδωσα λιγη σοκολατα.
Με την προνοια δεν μπορεσα ακομη να βγαλω ακρη,η δεν το σηκωνουν η μιλανε συνεχεια,τι να πεις αυτη ειναι η κοινωνικη αλληλεγγυη σε αυτην την χωρα.
Γυρισα σπιτι,ειχα γενικη καθαριοτητα και αρχισα αμεσως,ευτυχως με πιανει λιγο η διαθεση και καθαριζω αλλοιως θα βγαζαμε αραχνες.
Οποτε παω εκει γυριζω χαλια,παντα εχω την διαθεση να βοηθαω και βλεποντας οτι δεν μπορω να το κανω εκει μου προκαλει αγχος.
Ως την επομενη φορα λοιπον,τουλαχιστον ξερω οτι εως το μεσημερι καποιος θα φροντιζει να τρωει και να μην μενει συνεχεια ξαπλωμενη στο κρεβατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου