Παρασκευή, Ιανουαρίου 29, 2010

Τρεξιμο χωρις ακρη

Παλι πρωι-πρωι ετρεχα στην προνοια να ξεδυαλυνω τι χρειαζεται για να παρει την αναλογια του βοηθηματος που δικαιουται απο το επιδομα που επαιρνε η μητερα μου.

Και ετρεχα γιατι δεν σηκωνουν το τηλεφωνο ποτε,οσες φορες και αν εχω παρει,τωρα τι δικαιολογια να δωσουν, εγκαταλειψη και αδιαφορια.

Τρεξανε αμεσως να διακοψουν το επιδομα της μολις τους ενημερωσα οτι ειναι στο νοσοκομειο αλλα δεν ενδιαφερθηκαν να βγαλουν την αναλογια που επρεπε να δωσουν.
Τρεχα και φερε το ταδε χαρτι,σαν να μην ηταν ευκολοτερο αφοσον υπαρχει κοινωνικη λειτουργος στο νοσοκομειο απο οπου μπορουν οι ιδιοι να ζητησουν οτι χαρτι χρειαζεται.
Μα θα μου πεις να μπουν σε τετοια ταλαιπωρια....εδω το τηλεφωνο δεν σηκωνουν θα μπουν και σε αλλα βασανα.

Φυσικα το να περιγραψω τι τραβαει ο κοσμος εκει αδυνατον,και υποτιθεται οτι οσοι παιρνουν επιδομα απο εκει εχουν και καποια παθηση,ορθιοι,σττις ουρες να περιμενουν μια απαντηση και φυσικα θα πρεπει και εκεινοι να τρεχουν για το ενα χαρτι η το αλλο.''

Οσο για τις αναμονες τις μερες που πρεπει καποιος να περασει απο επιτροπη,ουτε στο αφγανισταν δεν πρεπει να συμβαινουν αυτα,ενα κρατος κατηργημενο,αδιστακτο και αναλγητο.
Εφοσον οσοι σχεδιασαν ολη αυτη την διαδικασια δεν ντρεπονται τι να πει κανεις,εχει χαθει καθε μετρο πλεον.

Και φυσικα πληρωνονται για τις επιτροπες αυτες οι γιατροι,δεν πανε τσαμπα,αλλα οταν ενα κρατος εχει δυαλυθει τι να περιμενεις.

Αντε παλι απο βδομαδα παλι να τρεχω εκει,σκεψου και να δουλευα,δεν θα ειχα βγαλει ακρη ουτε τωρα ουτε ποτε,αυτοι νομιζουν οτι ολοι ειμαστε αργοσχολοι και πληρωνομαστε χωρις να δουλευουμε.

Αι σιχτιρ κολοκρατος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: