Η σκεψη για το τι υπαρχει μετα απο αυτη την ζωη πολλες φορες περναει απο το μυαλο μου,γνωσεις δεν εχει κανεις πανω σε αυτο το θεμα,οτι ξερω και εγω το εχω ακουσει απο συζητησεις,και εχω διαβασει απο εφημεριδες η βιβλια.
Στο μυαλο μου ερχεται παντα ο φοβος που ειχε και εχει η μητερα μου για το τελος της ζωης της,και γνωριζω και πολλους που η αναφορα και μονο στο θεμα του θανατου τους φερνει ανατριχιλα.
Η τελευταια απορια που μου γεννηθηκε πριν μερες ειναι η θρησκευτικη προσεγγιση του παραδεισου και της κολασης.
Τελικα βλεποντας τις ζωες πολλων ανθρωπων γυρω μου και γενικα την διαφορα μεταξυ της ποιοτητας ζωης σε ολη την γη εκανα την παρακατω σκεψη.
Κι'αν δεν ερχομαστε εδω αλλα οταν φευγουμε απλα επιστρεφουμε απο εκει που αρχικα ξεκινησαμε?
Βλεποντας πως ζουν οι ανθρωποι σε περιοχες σαν την Παλαιστινη,την αφρικη,τελευταια την θλιβερη κατασταση στην Αιτη,λεω τελικα μηπως ο παραδεισος και η κολαση ειναι εδω?
Ειναι θελημα Θεου να ζουν οι ανθρωποι σε τετοιιες συνθηκες?
Μπορει καποιοι να επιδεικνυουν τον αστειρευτο πλουτο τους και αλλοι να ζουν σε παγκακια?
Τελικα η κοινωνικη αλληλεγγυη υπαρχει μονο οταν ενα προβλημα διαφημηζεται απο την τηλεοραση?
Πολλες φορες και στην χωρα μας μαθαινουμε οτι φοβερα πραγματα συμβαινουν σε φτωχες οικογενειες,και μονο τοτε τρεχουν καποιοι να βοηθησουν,μα ως τοτε αυτοι που το ξερανε γιατι δεν κανανε κατι να το αντιμετωπισουν?
Εχοντας ζησει μια δυσκολη ζωη,δεν παραπονεθηκα για τιποτα,δεν νομιζω οτι και να το εκανα θα καταφερνα κατι διαφορετικο,απλα θεωρω οτι εδω δεν ερχομαστε για να φυγουμε απλα,αυτο που πιστευω ειναι οτι εδω ερχομαστε για να επιστρεψουμε εκει,δεν ξερω που,ισως για τιμωρια να δουμε και την αλλη πλευρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου