Ανεβηκα σιγα-σιγα την ανηφορα,ευτυχως δεν εκανε πολυ ζεστη και μπηκα μετα το ανοιγμα της πορτας στον χωρο,υπηρχε μια κινητικοτητα,ηταν η ωρα του πρωινου και ολες και ολοι τρεχουν να προλαβουν.
Πηγα προς το δωματιο της να αφησω τα πραγματα που της εφερνα,ειχα την εντυπωση οτι ηταν στην τραπεζαρια με τους αλλους....κακως.
Ειδα το σωμα της ξαπλωμενο στο κρεβατι γυμνο,η αποκλειστικη της εβαζε Μπεταντιν στις κατακλισεις και τις καλυπτε μετα με ενα αυτοκολλητο,ταραχτηκα,περιμενε λιγο μου ειπε να την καθαρισω και μπαινεις,καθησα απ'εξω.
Μετα απο λιγη ωρα μπηκα,καλημερα Μαμα τι κανεις?οποτε παω την βρισκω και πιο αδυνατη,μα βλεπω οτι τρωει,τοτε τι την αδυνατιζει?
Εβγαλα να της δωσω μια μουσταλευρια που μου ειχε ζητησει,οχι ειπε η αποκλειστικη πρεπει να φαει πρωινο πρωτα,την πηγαμε στην τραπεζαρια και καθισα μαζι της στο τραπεζι,σιγα-σιγα εφαγε λιγο απο το ψωμι με βουτυρο και μαρμελαδα,ηπιε το γαλα της,εναν χυμο,την μουσταλευρια δεν την εφαγε τελικα,την εφαγε μια νεαρη κοπελα που τρωει ασυναισθητα τα παντα εκει μεσα.
Εκανα μια βολτα προς το δωματιο της να της φερω τα μπισκοτα που της αρεσουν,μια κυρια ουρλιαζε"δεν μπορεις να με κανεις εσυ οτι θελεις εχω μανα και αδερφη εγω',αλλες γυρνουσαν μεσα στους χωρους χωρις λογο,μια αλλη με ρωτουσε αν την αγαπαω,παντα με ρωταει οποτε πηγαινω εκει.
Της πηγα το μπισκοτο και ενα νεο μπουκαλι νερο,το αλλο ειχε βρωμισει,το εφαγε με ευχαριστηση,φερε μου κι αλλο ειπε,πηγαινοντας προς το δωματιο η κυρια που φωναζε ηταν καθισμενη στο κρεβατι της και εκλαιγε με λυγμους,απελπισια ενοιωσα.
Εφαγε και το δευτερο,της δινω συμβουλες,να τρως,να πινεις τα χαπια σου,να πινεις πολυ νερο.
Αν ησουν και εσυ εδω θα ηταν καλυτερα απαντησε,μα Μαμα εσυ επρεπε να ησουν σπιτι οχι εγω εδω,αλλα τι μπορουσα να κανω με οσα γινοντουσαν οταν δεν επαιρνες τα χαπια σου?
Εδωσα μπισκοτο στην κυρια που με ρωταει αν την αγαπαω και μου ειπε οτι με αγαπαει και εκεινη και οτι θελει να με φιλησει αν ομως ημουν πρωτα ξυρισμενος,γιατι δεν εχουν διαφορετικους χωρους για ατομα με διαφορετικα προβληματα...ποτε δεν το καταλαβα,η κυρια που φωναζε εκλαιγε γοερα ακομη κι εγω ειχα αρχισει να πιστευω οτι ζω σε αλλη διασταση.
Της εδωσα το νερο να πιει,τι να σκεφτεται,ποσο απελπισια νοιωθει,ποσο παρατημενη ισως πιστευει οτι ειναι εκει,ολα περνανε απο το μυαλο μου σε δευτερολεπτα.
Πρεπει να φυγω της ειπα,δεν μιλησε,δεν της αρεσει να φευγω,της εδωσα ενα φιλι στο μαγουλο,ποτε παλια δεν μ αφηνε να την φιλαω.
Η κυρια που φωναζε μετα την ενεση που της εκαναν ειχε σταματησει να κλαιει και απλα καθοταν στο κρεβατι,η κυρια Κικη και αυτη σε ιδια κατασταση με την μητερα μου,αλλες σε χειροτερη,βγηκα απο τον χωρο,κατεβηκα τα σκαλια και πηρα την κατηφορα.
Στον δρομο προς την σταση καποιοι μου ζηταγαν χρηματα,καποιος τσιγαρα,στην σταση καποιος με ρωτησε αν επιτρεπεται το καπνισμα σε εξωτερικους χωρους,ενας αλλος τραγουδαγε τον
"Αετο"ποσο ταιριαζει σκεφτηκα το τραγουδι με ολο το σκηνικο σημερα.
Μπηκα στο λεωφωρειο,οπως παντα ερειπιο,τι ζουμε και γιατι μερικες φορες σκεφτηκα,η φασαρια με εκανε να ξυπνησω,ενα αυτοκινητο ειχε κτυπησει μια ηλικιωμενη εκει εξω.
Εκλεισα τα ματια,ζω σε μια διασταση που δεν θα ηθελα να υπαρχει τελικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου