Πολλες γιορτες εχω περασει μονος μου,μικρος στην Αιγινα ειχα τα ξαδεφια μου,κατι νοιωθαμε,χρηματα πολλα δεν υπηρχαν,μου ελειπαν οι γονεις μου,ελεγα ολοι εχουν τον πατερα και την μανα τους μαζι,εγω μονος.
Μετα ηρθαν τα οδυνηρα Χριστουγεννα επι 4 χρονια στο ιδρυμα στην Κηφισια,καναμε γιορτη στολιζαμε το δεντρο,την αιθουσα του σχολειου,αλλα μεσα μας ολα τα παιδια εκει ειχαμε το παραπονο οτι οι γονεις μας μας ειχαν πεταξει εκει μεσα,παλι μονος μου και εκει.
Βγαινοντας απο εκει ειχα να αντιμετωπισω την φτωχεια του σπιτιου με την μητερα μου,αλλα οπως και να ηταν καλυτερα ενοιωθα,πολλες χρονιες εφευγα για την αιγινα,εκει ενοιωθα το σπιτι μου,πως αλλαζουμε με τα χρονια,τωρα και ναμην ξαναπαω δεν με ενοχλει καθολου.
Τα χρονια στο Συδνευ ηταν διαφορετικα,ειχα καλη δουλεια,αρκετα χρηματα,οσα δεν ειχα δει εως τοτε,περναγα τις γιορτες με φιλους,στην παραλια,με βολτες στην πολη,με μπανια στην θαλασσα,παλι ομως μονος μου ημουν,μου ελειπε η Ελλαδα,οι δικοι μου.
Γυρνωντας εδω οι γιορτες ηταν απλα μια ευκαιρια για ξεκουραση απο το εξοντωτικο ωραριο των καταστηματων,μια ευκαιρια να περπατησω στην πολη,να χαζεψω,να κοιμηθω περισσοτερο το πρωι χωρις να νοιαζομαι τι ωρα θα ξυπνησω.
Οταν αρχισε να επηρεαζει την μητερα μου η αρρωστεια της,οι γιορτες εγιναν ενα βασανο,στις γιορτες για εναν αγνωστο λογο γινοταν χειροτερα,αγριευε,ειχε πολλα νευρα και ηταν ανησυχη,παρακαλαγα να μην ερθουν μερικες φορες,δεν ειχα την ευκαιρια να ξεκουραστω,επρεπε να τα κανω ολα εγω,να ψωνισω,να καθαρισω το σπιτι,να μαγειρεψω,καμια ευκαιρια για ξεκουραση.
Δεν περιμενω αυτα τα Χριστουγεννα να ειναι διαφορετικα,στο νοσοκομειο θα τα περασω,κοντα της για λιγες ωρες,ισως μαγειρεψω κατι να της παω να μην τρωει εκεινα τα ανοστα νοσοκομειακα φαγητα.
Γιορτινες μερες,ωραιες θα ειναι,για εκεινους που εχουν τα μεσα να παρεχουν στην οικογενεια τους οτι χρειαζεται για να μεινουν οι μερες αυτες μια καλη αναμνηση στα επομενα χρονια,τα δυσκολα επομενα χρονια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου